Hayatınız bir bakıma çocukluğunuzdaki gibi ilerliyor ya da çocukken yapmadıklarınızı büyüdüğünüzde geç kalmışlığın verdiği pişmanlıkla yaşayarak bitiriyor.
"Bulutlar zaten yıldızlara intihar ipi takmış ölüler."
"Efendim?"
"Bulutlar, ölü."
"Nereden çıkardın bunu?"
"Tavan benim. Ben karar verdim. Gün boyu ölü varlıkları tavanda sallanıyor işte..."
"Peki... Gri bulutlar?"
"Ölürken pişman olanlar."
"Yağmur?"
"Ölürken pişman olan bulutların ağlaması..."
Bunca boş konuşan insanın arasında sessiz olmak engel değil devrimdir.
Bu kitap egenin insanlara karsı korkusunu ama mücadele dolu hayatını anlatmaktadır
Kitap genç birey tarafïndan yazılmış olsada çok güzeldir ben çok beğendim ve tavsiye ederim