İnsanoğlu boşluk halinde uzun süre yaşayamaz: eğer bir şeye doğru ilerlemiyorsa sadece durgunlaşmakla kalmaz, biriken gizli güç hastalık hali ve çaresizliğe, önünde sonundaysa yıkıcı eyleme dönüşür.
" Ölüm ile yaşam arasındaki bu durakta gidip gelirdi semtin azizleri...
Havalanırdı kağıttan kanatları yokuşlarda...
Ve çıkmaz sokaklarda ayak izleri ...
Şu kadarı gönül yıkıcı ki, benim buraya veya bir başka yere bir şeyler karalamam bahis konusu olduğu zaman istediğim şeyleri yazma rahatlığı içinde hareket etmiyor, edemiyor, sadece yazılmazsa yazık olacak şeyleri kayda geçiriyorum.