özgürüm: hiçbir yaşama nedenim kalmadı artık, denediğim bütün nedenler beni bıraktı, yenilerini de tasarlayamıyorum. daha genç sayılırım, yeniden başlamaya yetecek gücüm var. ama nereden başlamalı?
senin değişmeden kalman hoşuma gidiyor. seni alıp başka bir yere götürseler, boyayıp başka bir yolun kıyısına dikseler yönümü kestirmek için elimde hiçbir işaret olmayacaktı. gereklisin bana: ben değişirken sen nasılsan öyle kalıyorsun, değişimlerimi sana bakarak ölçüyorum.
Reader Follow Recommendations
düşünüyorum da, diyorum gülerek, hepimiz şurada oturmuşuz, o değerli varoluşumuzu sürdürmek için yiyip içiyoruz. oysa var olmaya devam etmemiz için hiçbir ama hiçbir sebep yok.
kendi geçmişimi elimde tutamamış olan ben, bir başkasının geçmişini kurtaracağımı nasıl umabilirim?