Ama kendilerini sempatik ve sıcak olarak sunduktan sonra bencillikleriyle hırçınlıklarını üzerimde deneyen diğer canlılar’dan tek farkın vardı: ben, kalbimi dinlemeyi insanî bir avantaj olarak görüyordum. Her dakika onlarla yaşıyordum. Bile bile hata yapanları bağışlayamam. Böyle bir şansımız yok. Mümkün değil. Hele bunca ıstıraptan sonra. İçimizdeki ritme aykırı bu. Yaralanıyor, yaralıyor ve ağlıyorum.