Sizin gibi düşünmüyor diye, birinin fikirlerini değiştirmeye çalışmaktan daha bencilce bir şey olamayacağını anlatıyorum onlara. Bir şeyin sırf farklı olması, ona saygısızlık etmenin gerekçesi olamaz.
Onlara şöyle söylüyorum: Beynimizde, psikolojik olarak her şeyin suçunu iyi tanımadığımız insanlara atmamıza yol açan bölümle yabancılara şefkat duymamızı sağlayan bölüm aynı. Evet, Naziler, Yahudileri günah keçisi ilan edip onları yok olmanın eşiğine getirdi. Ama dünyanın öbür ucunda oldukları hâlde Yahudilere para, erzak ve yardım gönderen diğerlerini buna yönelten de yine zihindeki aynı doku parçasıydı.
Sayfa 520Kitabı okudu
Jodi Picoult - Küçük Muazzam Şeyler
Çevirmen: Serpil Çağlayan, April Yayıncılık, s.371
Bilirsiniz, hepimiz yaparız bunu. Zamanın nasıl akıp gittiğini fark etmemek için kafamızı başka şeylere veririz. İşimize gömülürüz. Domates fidelerimizi küften korumakla uğraşırız. Benzin depolarımızı ve metro kartlarımızı doldurup bakkal alışverişimizi yapar, böylelikle her geçen haftayı birbirinden farksız kılarız. Bir gün bir de bakarsınız, bebeğiniz yetişkin olmuş. Aynaya bakıp saçınıza aklar düştüğünü görürsünüz. Geriye, şimdiye dek yaşadığınızdan daha kısa bir ömrünüz kaldığını. Ve içinizden şöyle dersiniz: Nasıl böyle çabuk geçti? İlk içkimi içtiğim gün, onun altını bezlediğim günler, gençlik günlerim daha dün gibi.
Ve bu gerçek kafanıza dank ettiğinde, hesaplamaya başlarsınız. Ne kadar vaktim kalmıştır acaba? O kısacık aralığa daha ne kadar şey sığdırabilirim?
Sanırım bazılarımız bu farkındalıkla yolunu çiziyor. Tibet seyahatine çıkıyor, heykel yontmayı öğreniyor, yamaç paraşütü yapıyor. Sona çok yaklaştığını görmezden gelmeye çalışıyor.
Kimimiz ise sadece benzin depomuzu ve metro kartımızı doldurmak ve market alışverişini yapmakla yetiniyoruz, çünkü yalnızca önünde uzanan patikayı görebildiğinde yolun tehlikelerine kafanı takmazsın.
Kimimiz asla öğrenmez.
Kimimiz erken öğrenir.
Peki bir çiçeğin boy verişi, bir bebeğin tebessümü, bir serçe yavrusunun ilk kez uçuşu, bir siyasetçinin 'az sonra' gelecek açıklamalarından daha az mı heyecan verici?
Bir futbolcunun top peşinde koşması mı daha muazzam bir olay; bir kedinin yürüyüşü, bir martının kanatlarını süze süze uçuşu mu?
Ya yağmur? Ya bulutların geçit resmi? Ya şimşekler ve yıldırımlar?
Bir arabanın olsa olsa saatte 200 kilometrenin biraz üzerine çıkışında heyecan arayan insanoğlu, acaba yaşadığı dünyanın, 1600 kilometre hızla giden, ama ne gürültü ne duman çıkaran, üstelik hiç de sarsmayan muazzam bir araba hükmünde olduğunu biliyor mu?
Niçin Parçalanma?
Niçin kopuyor insanlar birbirinden, aileler parçalanıyor, cemaatler bölünüyor, milletler farklarını derinleştiriyor, ülkeler birbirlerini dışlıyorlar?
İnsan teki bir başka insan tekinden uzaklaşıyor, çünkü her ferd diğeriyle insanlıkları sebebiyle değil içinde bulundukları toplumsal kurum sebebiyle beraberdir. Bir çocuğun eğitim görmesine babası
Sayfa 301Kitabı okudu
"Martin daha önce zekaya dayalı hayatın bir aşamasından diğerine yükselmiş, şimdiyse her zamankinden daha yüksek bir seviyeye erişmişti.Tüm saklı şeyler sırlarını bir bir açığa vuruyorlardı.Martin idrak sarhoşuydu.Geceleri uyurken muazzam kâbusların içinde tanrılarla yaşıyordu; gündüzleri uyanıkken bir uyurgezer gibi dolaşıp boş gözlerle henüz keşfettiği dünyaya bakıyordu.Yemek masasında küçük ve bayağı mevzularla ilgili sohbetleri duymuyor, şevk dolu zihni önündeki her şeyin sebep sonuç ilişkisinin peşine düşüp araştırıyordu.Martin tabaktaki ette parlayan güneşi görüyor ve tüm dönüşüm süreçleri boyunca güneşin enerjisinin geçmişe doğru izini sürüp yüz milyon mil uzaktaki kaynağına kadar geriye gidiyor ya da kollarında hareket edip eti kesmesini sağlayan kaslara ve eti kesmek için kaslara hareket etme iradesi veren beyine kadar yaydığı enerjinin ileriye doğru izini sürüyor ve nihayet içe doğru bir bakışla aynı güneşin beyninde parladığını görüyordu."
Kennedy elini koluma yasladı. "Ruth," diye hatırlattı bana, "her gün iyi insanların başına kötü şeyler geliyor."
Sayfa 375