Kitap bitti ve gözlerim dolu dolu öylece kalakaldım. Önce yalnız hissettim çünkü yıldızlar yoktu. Sonra dedim gece olacak ve Küçük Prens kendi küçük gezegeninden, yıldızından bana gülümseyecek. Tuhaf bir duygu bu. Hayal ile gerçek arasında ince bir çizgi. Küçüklerin gözünden büyüklerin dünyası. Kesinlikle baş ucu kitabı. Kesinlikle küçük ya da büyük herkes okumalı.
Sanki uçağıyla çöle zorunlu iniş yapan benim ve Küçük Prens benim arkadaşımdı. Sanki Küçük Prens bendim ve gülümün, benim evcilleştirdiğim gülümün, kıymetini bilmeliydim. O benimdi ve bana ihtiyacı vardı.
Sonra kendime döndüm. Dünya yabancılaştı gözüme. Hırslar, para iyice değersizleşti. Meslekleri ve amaçlarını düşündüm. İyi ki öğretmenim, dedim. Karşıma çıkan çocukların kalbine dokunuyorum. Onları anlamaya ve dinlemeye çalışıyorum. Tebessümün ne kadar da değerli bir cevher olduğunu tekrar hatırlıyorum.
Anlayarak ve düşünerek okumak dileğiyle. Keyifli okumalar dilerim.
