Dijwar biliyor musun artık sağ gözüm görmüyor...
Arada Şırnak'a dedemlere uğrarım, birkaç gün orada kalır, oradakilerle zaman geçiririm. Dedem eski bir imam, dinler konusunda, görüşler konusundaki bilgi birikimine hep hayran kalmışımdır. Dedem, bölgede tanındık biridir. Şifalı bitkiler konusunda uzman vasfındadır aynı zamanda. Bitkilerle konuştuğuna da şahit olmuşumdur çoğu kez. Hatta güzel bir
Yine hüzün kapladı yüreğim nerde o eski ramazanlar.....
Bu günler de belki binlerce kez gördüğüm şu yazıyı buraya yazmak istedim .
Nerde eski ramazanlar?
Eski dedigimiz,eskiye özlem duymamız neden ?Eskilerin ,eski olsada ,eksilmemesi neden?
Çocukken cabuk büyümek isterdik.
Şimdi ağzımızdan çıkan
Ah! çocukluğum
Oysa fakirdik çoğu şeyden eksiktik
Peki neden?
Benim en sevdigim şey sahurdu
Annem
Çocuk kitaplarını okumayı çok seviyorum çünkü onların gözünden dünyayı görebiliyoruz. Hep düşünürdüm benim küçüklüğüm gelse, kızımla oyunlar oynayıp, onun en iyi arkadaşı olurdu diye, işte bu kitabımızda Can ve Arkadaşları zamanda yolculuk yaparak anne ve babalarının çocukluklarına tanıklık ediyorlar.
İş yoğunluğu nedeniyle babasına hasret büyüyen Can, kendi anne ve babasının küçükken böyle bir şey yaşamadığını, hep aileleriyle vakit geçirdiklerini düşünür. Ama durum onun düşündüğü gibi değildir. Okulda ki arkadaşlarının anne babaları da dahil hepsi aynı yollardan geçmiş, çalışmak zorunda oldukları için çocukları ile az vakit geçirmişlerdir.
Can ve Arkadaşları bunun sadece kendilerine yapılan bir haksızlık olmadığını, yaşamak için bazı mecburiyetlerimiz olduğunu daha iyi anlamışlardı.
Can ve Arkadaşları daha başka nerelere gidip, kimlerle sohbet ediyorlar bunu öğrenmek istiyorsanız, bu tatlı kitabı çocuklarınıza alabilirsiniz.
Özellikle çalışan ebeveynlerin çocukları ile okumasını tavsiye ediyorum. Biz kızımla severek okuduk ve kitap kurtlarına tavsiye ediyoruz. Kitapla kalın.. 
Her Ay Okuyanlar Kulübü
Özetle benim küçüklüğüm
Kocaman bir ekşi karadut ağacı bir mıknatıs gibi mahallenin çocuklarını çekerdi. Sırf bu dutun hatırı için kazım ile ahbap olanlar vardı. Akşam serinliğinde ihtiyar ağacın dalları, irili ufaklı çocuklarla dolar, geniş ve yeşil yaprakların arasından kâh aşağı doğru sallanan bir bacak, kâh başka bir dala uzanmaya çalışan bir kol görünürdü. Ağaçtan inenlerin elleri, yüzleri ve gömlekleri koyu vişne çürüğü lekelerle donanır, hepsi ellerinde bir avuç dut yaprağı, bunlarla uğuşturarak dut lekelerini çıkarmak için tulumbanın başına koşarlardı.
Kuyucaklı YusufKitabı okudu
27.03
Sevgili küçüklüğüm.. Ben senin büyüklüğün. Tanıdın mı?
Biliyorum, sana çok farklı geliyorum. Sana benziyorum ama pek sen gibi de değilim. Ben de sana bundan bahsetmek istiyorum aslında.. Bugün bizim doğum günümüz.. Bu yaş senin kendinle olan savaşının başlangıcı olacak. Önündeki yıllar boyunca o kadar şey yaşayacaksın ki.. Kabus diyeceksin, uyuyor olduğunu düşünecek ve uyanmak isteyeceksin. Uyanamayacaksın.. Sen o kadar değişeceksin ki.. Üzüleceksin, kırılacaksın, düşeceksin. Olmaz dediğin ne varsa olacak. Bu en kötüsü dediklerinden de kötüsünü göreceksin. Hani ölmekten korkuyorsun ya, yaşarken ölmenin ne olduğunu öğreneceksin. Ölmenin kurtulmak olduğunu bile sanacaksın küçüğüm.. Doğum günümüz kutlu olsun en küçük yaşım.. Sen en küçük yaşım, ben 27 oluyorum.. Sen geçmişimizi yaşayacaksın, ben geleceğimizi..
Umutlarımızın solmaması, her şeye rağmen güçlü ve umutlu kalabilmemiz dileğiyle..
Hep Tanrı'nın bizi hangi müzikle izlediğini düşünmüşümdür...
.
.
.
Yaşadığım şehrin, ülkenin, kıtanın, dünyanın ve evrenin büyüklüğü karşısındaki küçüklüğüm dikkatimi çekince, Tanrı neden benim gibi basit bir yaratıkla vakit harcasın ki diye endişelenirim...
Sayfa 25Kitabı okudu
