Kitabı bugün değilde lise yıllarımda hatta takvimi biraz daha geriye alayım liseye başladığım yıllarda okusaydım eminim hayran kalırdım. Ergenlik döneminin bana naçizane hediyesi olan sivilcelerimin yanında ağır depresyonlarım da vardı. O zaman pişman olmazdım okuduğuma. Kitaplar hakkında olumsuz eleştiriler yapmaktan hoşlanmıyorum olumsuz
Kitabı okuyunca bir kadının acısını sonuna kadar hissedeceksiniz. Çantamda bir kitap değil, bir hayat taşıyorum ve çantamdan çıkmayacak bir kitap..
Ve bununla bitirmek istedim..
"İyi insan yoktur Loriana, inan bana yoktur. Henüz sana kötülük yapmamış milyonlarca insan vardır sadece..
Tüm bunları az önce öğrendim."
Her şey olabildiğince bencil, herkes gibi, her his gibi...
Kitabın içinde öyle çirkin ifadeler var ki, zaten az olan güzel cümleleri de mahvediyor. Şaşırdım doğrusu böyle bir kitabın nasıl basıldığına... Hatta birçok baskı da yapmış. İnsanlar merak edip okuyor herhalde benim gibi. :) Tavsiye edemem kimseye. Keşke okumasaydım dediğim, iyi olmayan kitaplardan biriydi. Hatta bu yıl okuduğum seviyesi en düşük kitap buydu. ️️
İlk defa bir kitabı beğenip beğenmediğim konusunda kararsız kaldım.. İçinde küfürler oluşu çoğu zaman rahatsız edici.. Ve kitap çok karamsar. Okurken okuyucuyu büyük bir buhrana itiyor. Ama aynı zamanda bazı noktalardan okuyucuyu yakalayabiliyor. Kimi sayfaları büyük beğeniyle ve soluksuz okurken kimi sayfalarda ise kitabı bırakma isteği doğdu içimde.. Ama yine de sırf o güzel sayfalar için okumanızı tavsiye ederim.. (:
Kitap," Ulan " kadar içine çekmemiş olsa da beğendim.Sonuçta yazarların tüm kitapları,kişiler üzerinde aynı etkiyi oluşturmayabilir,bu çok normal.Ama seviyorum bu kızın tarzını,asi,dobra bir o kadar da içten.
Kitabın ergenlikle bir alakası yok. Kitabın acılarla bir alakası var ve acıların yaşı olmaz.
Uzun edebiyat okumalarından sonra böyle sade, kısa ve şiirsel bir kitap okumak iyi gelebilir.
Nursen Yıldırım özgün cümleler ile dile getirdiği acıları edebilik ile gizleme gereği duymuyor. Açıyor ağzını yumuyor gözünü.
İnsanın içindeki bastırılmış çığlıkları çok güzel dile getiren bir kitap. Argo kelimeleri yüzünden çok tepki almış ama küfrün bile güzel durduğu yerler insanlar olduğunu anlatmış. Okurken en çok merak ettiğiniz şey yazarın hayat hikayesi oluyor çünkü acı yaşanmadığı sürece bu kadar güzel tarif edilemezdi. Depresyonda olanların ve ruh hali çabuk etkilenenlerin okumamaması gereken bir kitap. Şahsen benim canıma okumuş bir kitaptır.
Nursen Yıldırım-la 'Bilirsin'le başlayan şiirini okuyarak tanıştım. Kitabı olduğunu bilmiyordum, görünce sevindim. Çok güzel benzetmelerin yapıldığı, derin yaraların oluşturduğu şiirlerden ibaret bir kitap. Baba sevgisi eksikliği hisseden kadın tam anlamıyla, en derin duygularıyla konu edilmiş.. İnsanları insan yapan acıdır gerçekten.. Çok beğendim.
'Yaralarıma pansuman yapmak yerine
Daha çok kanatıyorum.
İzin vermiyorum
Hiçbirinin kabuk bağlayıp yok olmasına.
Beni ben yapan şey bu...
Acı!'
