Kitap kısaca huzurevinde çalışan bir annenin, kadrolu bir işi olmayan lezbiyen kızı hakkındaki düşünceleri... Ama asla burada bitmiyor ve burada da başlamıyor.
Kitap bize hem eşcinsel haklarından hem kadın haklarından hem de yaşlılık, ölüm, yalnızlık gibi temel korkulardan bahsediyor.
Çoktan 30 yaşına basmış kızı Green'in kız arkadaşı ile birlikte evine taşınmasıyla hem kendini hem de hayatını sorgulayan bir anne var karşımızda. Kendisi sık sık kızının eşcinsel olmasındna yakınıyor. "Normal" insanlar gibi bir koca bulmasını hatta çocuk yapmasını istiyor. Kızıysa annesine bir türlü kendini anlatamıyor ve anlaşamıyorlar.
Kitabın en sevdiğim yönü sanırım çok hayatımın bir parçası gibi hissettirmesiydi. Gerçekten bana iyi geldi ve sık sık kitap yorumu kısmını okuyacağım.