Bir solukta içinize çekeceğiniz bir kitap
Su gibi akan bir hikaye... Hayatınızda barındırmak dahi istemeyeceğiniz bir adama şefkat duyacaksınız. Peki bunu sağlayan ne diye kendinizi sorguladığınızda ikinci bir soru belirecek aklınızda: ' İnsanlar değişir mi? Değişim içten mi gelir, baskı ile mi?'
Yönetim şeklinin değişmi, devrimler, zorunlu askerlik gibi koca dağların köyde bir kulübede yaşayan kaba kumaş kıyafetli bir aile ne denli etkiler?
Bir hovardanın ailesine bağlanışının acı resmi karşınızda.
Ben çok sevdim, bir solukta içime çektim.
272 syf.
7/10 puan verdi
Kristin hannah in çoğu eserini hayranlıkla okudum .Mucizeler Yağarken'e de bu beklentilerle başladım fakat yazarın bu kitabı maalesef beklentilerimi karşılayamadı.
Konusundan biraz bahsedek olursam
hayatının en büyük ihanetine uğrayan Joy Candellaro, Noel yaklaşırken hep hayalini kurduğu maceraya atılmaya karar verir. Kimseye haber vermeden bir uçak bileti satın alır ve hiç tanımadığı bir şehre doğru yola çıkar. Fakat beklenmedik bir şey olur ve Joy kendini bir anda büyülü yağmur ormanlarının yakınlarında, muhteşem bir gölün kıyısında yer alan bir balıkçı kulübesinde bulur. Kulübede yaşayan küçük Bobby, yakın zamanda kaybettiği annesinin acısıyla başa çıkamamaktadır. Yalnızca hayalî arkadaşıyla konuşan küçük çocuğun babası Daniel da oğluna yardım edemediği için acı çekmektedir. Joy ikilinin hayatına tesadüfen girerek onlara yollarını bulmalarında yardımcı olur ve böylece aralarında güçlü bir bağ kurulur. Joy eski hayatını geride bırakıp bu yeni dünyanın bir parçası olmak istediğini fark eder...
Sanırım gerçekten çok uzak bir konusu olmasından dolayı pek bana hitap etmedi ama size keyifli okumalar diliyorum Sevgiler ❄❄❄
Öncelikle, bu kitabı akıllılara ve kendini akıllı sananlara,
Delilere ve kendini deli sananlara,
Dostoyevski sevenlere,
Ruh boşluğunda olanlara, ailesinden dahi kaçmak isteyen ama uzaklaştığı anda onların ismini sayılamaktan, başkalarına onu anmaktan başka bişey yapmayanlara,
Gecenin bilmem kaçı kendini bir sahile atmak isteyen, yanında olmak
Dört asır önce atalarının, kendi topraklarında dışlanmasıyla başladı Kino'nun fakir yaşamı. Halkının geri kalanı gibi o da hasır bir kulübede basit bir yaşama mahkum edilmişti. Kendi topraklarından ve sularından çıkardıkları değerli madenleri, beyazların kendi belirlediği şekilde satmaya ve yaşama mecburlardı.
Kino inci avcılığı sırasında buldu Dünyanın Biricik İncisini. Bu büyüklükteki inci ona mutlu bir yaşam getirmesi gerekirken acı ve kederden başka bir işe yaramadı Biricikliği. Gözü bu incide olanlar tuzakladılar Kino'yu, sürdüler evinden uzaklara. Kino karısını ve çocuğunu alıp yollara düştü. Hem kaçtı canlarına kast etmek isteyenlerden hem de Biricik'ini hak ettiği değere elden çıkarmak istiyordu. Ama Kino'nun dediği gibi Kötü güçlerin ezgisi çalmaya başlamıştı bir kere.
Ve ezgiler en yükseğe çıktılar. Kino köye döndüğünde karısı yanındaydı. Çocuğu da karısının kucağında. Ama inciyi satıp çocuğunun okuma yazma bilen biri olmasını isterken cansız bedeniydi taşıdıkları. Zenginliğin kendi ellerine geçmesini isteyenler Kino'nun çocuğunu almışlardı elinden.
Ve inci geldiği sulara geri döndü.
Hırs, inat, açgözlülük... İnsanlığın gerçek yüzü bunlarda gizli. En insani yanımız en açgözlü yanımızdır.
Kitap biter bitmez yorumu yazmaya başladım çünkü şu an hissettiklerimi daha sonra hafiflemeden yazıya geçirmeliydim.
Kitabı okumaya başladığım zaman devamında savaşla alakalı olacağı aklıma gelmemişti. Sadece Meryem'in küçük kulübede büyümesine üzüleceğim sanmıştım. Babası Celil'e karşı umutları ve beklentileriyle başlayan hayal kırıklıkları ve zulümle sonlanan bir hayatı vardı Meryem'in. Daha 15 yaşında 45 yaşında bir adamla evlendirilmesi, üstüne 15 yıl sonra 14 yaşında bir kuma getirilmesi. Evet bir diğer karakterimiz Leyla..
Kadınların insan yerine koyulmadığı ve sözümona şeriat kanunları ile yönetilen savaşın ortasında olan bir Afganistan.. Ne acı yıllarmış.. Savaş, roketler, sokaklarda komşularının, anne, babanın ve arkadaşlarının parçalanmış bedenlerini görmek..
En çok da kadınların zulme uğradığı bir dönem.. Okurken bile içim parçalandı. Bunları gerçekten yaşayan insanlar var.. Televizyonda birkaç dakika katlandığımız savaş haberlerini kapatıp istediğimiz eğlence içerikli kanalları açıp normal hayatımıza dönebiliyoruz. Bizim katlanamadığımız haberleri yaşayan ve bir yakınını kaybeden insanlar var. Dünyanın bir yerinde insanlar acı çekerken bir yerinde ise insanlar sıcacık evinde mutlu yaşıyor. Livaneli'nin de dediği gibi ; coğrafya kaderdir. Çok acı verici bir durum..
Kitap karakterleriyle ilgili fazla ayrıntı verip spoiler içermek istemiyorum. Anlatımı akıcı, sürükleyiciydi. Afganistanın savaş dönemiyle ilgili bu kitap kadar mükemmel bir kitap olabileceğini sanmıyorum. Uzun bir süre unutmayacağım okuduklarımı..
SAVAŞLAR VE BARIŞLAR ÜZERİNE
''Damarlarındaki kanı boşalt, yerine su doldur, işte o zaman savaş olmaz.''
(I. cilt, s. 587)
Savaş... savaş... savaş... Nedir bu savaş? Dostoyevski der ya, ''Her insan doğuştan gaddardır,'' diye, bence savaş, gaddarlığın, açgözlülüğün ve hükmetme aşkının dışa vurumudur. Barış ise, aynı savaş gibi, sadece çıkarların kesişmesiyle oluşan, başka
