“..tüm yaşantım boyunca, ne de daha sonraları sevgisini ve ilgisini kazanmak için bu denli uğraşıp didindiğim,uğruna acı çektiğim bir başkası olmayacaktı hayatımda. Bir tek o.
Hiçbirimiz hiç kimsenin umurunda değildik! Kimsenin kimseyi umursamadığı saat ve coğrafyalarda asıl sevginin değerini anlıyor insan. Geç bile olsa anlıyor. Anladım Tuna.
Biz yazarlar ve şairler, insanları iyileştirmeyiz. Biz uyarır, silkeleriz ve bu da bazan daha fenalaştırıcı bir etki yaratabilir. Dayanıklı ve güçlü olanlar daha sonra kendi kitaplarını yazarlar. Dayanıksızlar psikologlara giderler.