Reader Follow Recommendations
Ayşenur tekrar paylaştı.
Ben eminim aşkımda, tıpkı senin. Ve Rabbim emin bizim kalbimizden. Kimseyi kırmadan çekilen bunca acı kefaretimiz, aldığımız her nefes birbirimize giden yolda bir adım. Öyleyse adın adım, vuslatın vuslatım. Sen benim ezelimdin, artık ahirim...
Susalım şimdilik sıra bize gelmedi. Sırayı aldığımız gün sözüm olsun sana. Susan sevmemiş olsun.
Gözümüzü kapatıp açtığımızda görüşmek üzere...
Ayşenur tekrar paylaştı.
Nasıl bağladın ki kalbimi, hiçbir kilit gözlerin kadar açmadı yüreğimin derinliklerini? Seni sevmek değil ki bu. Bu bildiğin sürgün... Gitmekte zerre tereddüt etmediğim aşk şehrine yani yüreğine sürgün... Ve bu esaret, aşkımın özgürlüğü... Bir ömür esir kalmak ise gönlümün borcu.
En büyük acı, başkalarıyla paylaşmaya cesaret edemediğin acıdır.
-Charles Bukowski-
