Tut elimden yine okşa saçımı ,
Ben hâlâ çocuğum ; dert, büyük ana.
Karanlık tepeler yuttu içimi ,
Kaybolduğum yolda , sırt büyük ana.
Tepelerde küheylanlar kişniyor.
Bir kavga ki bitti derken başlıyor.
Yüreğimde mızrak ucu işliyor ,
Yara küçük , amma kurt , büyük ana .
~Mehmet Emin Yurdakul