Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Yazarın, okuduğum öteki kitaplarıyla kıyaslayınca oldukça kötü bir kurguya sahip. Karakterlerin motivasyonları o kadar zorlama ki, büyük bi hevesle başlayıp, büyük bi hayal kırıklığıyla bitirdim kitabı. Türkleri ve Türklerin suç dünyası ile ilişkisini kitabının temeline oturtmak için edindiği bilgileri çok başarısız bir şekilde yorumlamış. Evet yetmişli yılların iç karışıklığı, sağ cenahın siyasal ve karanlık hayatı hakkında isabetli çıkarımlarda bulunmuş olabilir. Bazı ülkücülerin, devlet tarafından desteklenerek, kontrgerilla taktiklerini benimseyip idealleri ve devlet çıkarları uğruna karanlık eylemlerde bulunması, ellerine geçen güçlerle yozlaşıp suç dünyasının bir parçası olması oldukça makul bir polisiye malzemesi olabilir.
Ama şimdi hangimizin ülkü ocaklarında çay höpürdetmiş tanıdıkları yok ki? Sokaktan geçen her beş kişiden üçü ülkücü be kardeşim.
Kitabı okuyanlar, kitabın odağında ki ülkücü karakterlerin aşırı absürt karakterler olduklarını bir noktada fark etmiş olmalılar.
hadi bütün bunlar tamam da, kitapta o kadar çok ''niye ki lan?'' diye soruyorsunuz ki kendi kendinize, bir yerden sonra ''allah allah! bak sen şu işe'' diye kitapla torpil geçiyorken buluyorsunuz kendinizi.
ÇOK BEĞENDİM. Normalde kitaba 9/10 verecektim ama kitabın sonu için 10/10 verdim. Hiç beklemiyordum. Hepsi son iki sayfada gerçekleşti. Kitapla ilgili beğenmediğim unsurlar da var tabii ama bu kurgu, bu olayların birbirine bağlanışı, bu akıl; hepsinin önüne geçti. Gerçekten kurguyu, konuyu, hepsini çok beğendim. Çoğu yerde ağızım açık kaldı. Eğer polisiye seviyorsanız, aklınızın alamayacağı işler istiyorsanız sizi Jean-Christophe Grange’ı tanıtayım.
405 syf.
1/10 puan verdi
Bu kitap bana Khaled Hosseini' yi anımsattı ama nasıl! Malumunuz kendisi, emperyalizmin önce ülkesinde türlü oyunlar çevirip, belki de sonra üç beş mülteciyi kabul etmesini, iyi bir şey olarak görüp, kitaplarında Amerika'nın kurtarıcılığına vurgu yapıp hatta George Bush'dan ödül alırken, onları ülke insanının üzerinde açtığı yaralardan sorumlu tutma sorumluluğunu bir yazar olarak gütmemiştir.
Bir de bizim halen daha sürmekte olan Suriye topraklarının parçalanmasına yönelik yaklaşımımızdan, bir zorunluluk ya da politik olarak Suriye vatandaşlarını kabul etmemizden sonra, Suriyelilerin hükümetimizi bir kurtarıcı olarak görenleri de trajikomik bir davranış içerisindedirler.
Kitaba gelirsek, ağzı, burnu, göğsü, vajinası kesilmiş Türk kızları ve bu Türk işkencecilerin peşine düşen Fransız Polisi, arada 80 darbesine filan göndermeler laf arasında terörist olarak belirtilen sağ ve sol grupları... Polisin zihnimizde uyandırdığı şey ile çete kelimesinin uyandırdığı şey aynı değil tabi ki de.. Nedense işkenceci uyuşturucu kaçakçısı Türkler..
İçerisinde Türklerden bahsediliyor diye, ya da birkaç Türk şehrinin ismi geçmesi nedeniyle, bu kitabı övgü ile doldurmak, (ki bakıldığında kurgunun da şaşırtıcı bir yanı yok,)insanın kendi kimliğine yaptığı bir haksızlık olur. Bu kitap gibi yüzlerce kitap okusak, polisiye olarak değil, bilinçli olarak ya da bilinçsiz bir şekilde, aşağılık vasıflar ile anılan bir kimlik vurgusuyla, bir süre sonra kendi kimliğimizden utanır hale geliriz..
Bir polisiye tutkunu olarak, Grange'ı okumaya başladığım ilk roman. Daha öncesinde "Ölü Ruhlar Ormanı"nı okuma girişiminde bulunup bırakmıştım.(Tekrar okuma girişimde bulunacağım) Benim için polisiye romanlarda önemli olan şey, baştan sona sürüklemesi, sıkmaması ve daha ilk sayfalardan bunu hissettirmesi. Böyle olunca bir çırpıda okuyup bitiriyorum.
Bu romanda Fransa'dan Türkiye'ye uzanan bir hikayeyi ele almış. Başlangıçta iki ayrı olaydan bahsediliyor. Kitap bölüm bölüm, bir bir iki konu anlatılmış. Bir tarafta Fransa'da bir Türk mahallesinde vahşice öldürülen kaçak kadın Türk işçileri ve olayı araştıran polis Paul; diğer tarafta hafızasında sıkıntı yaşayan,kendini bulma çabalarında olan Anna Heymes adlı bir kadın. Aralarındaki ilişkiyi beklemediğim şekilde bir araya getirmiş yazar. Sona doğru bağlantıları öğrendikçe şaşırıyorsunuz. Yazar, biz Türkleri epeyce araştırmış. Bozkurtlar, Tanrı Asena, Alparslan Türkeş ile ilgili bilgiler yer alıyor. Bilmediğim bazı şeyler öğrenmiş oldum ben de. @esmatezgi adlı arkadaş gibi bende kitaptaki bir karaktere haksızlık yapıldığını düşünüyorum.
Grange'ın tarzını sevdim. Diğer kitaplarını da okuyacağım. Polisiye okumayı seven arkadaşlar es geçmesin.
polisiye romanı olarak çok başarılı olduğunu söylemek güç, konuyu Türklerin oluşturmasına rağmen en başarılı Grange kitaplarından biri olduğunu söyleyemem. hafızamdan silinen bir eser. ama güzel zaman geçirteceğine kefilim. 70/100
Türkiye hakkında siyasi ve coğrafi inceleme ve araştırma yaparak yazıldığı aşikar(tabi yorumlamalar var), büyük bir kördüğümün nasıl basit aciklamalari olabileceğini şaşkınlıkla farkediyorsunuz.