Not: Spoiler vardır.
Sartre, “Siyaset Çarkı” adlı tiyatrosunda bir devrim eleştirisini işler. Kitaptaki olay şöyledir: Küçük bir ülkede, devrimle başa geçmiş bir başkan vardır. Ama bu başkan, devrimin gereklerini yerine getirmediği için ona karşı yeni bir devrim yapılır. Tutuklanan başkan, ifadesinin son bölümlerinde ihtilallerin sadece kişileri değiştirdiğini, siyaseti değiştirmediğini vurgular. Kendisini yargılamakta olan devrimcilerin, kendisinin önceki başkana yaptığından daha farklı bir şey yapamayacağını, şartların onlara fırsat vermeyeceğini söyler. Neticede devrimcilerin yargıladığı eski başkanın söylediği doğru çıkar, devrimciler devrimin ilkelerine uymak yerine siyaset çarkının işleyişine uyar. Böylece yeni bir devrimin şartları oluşmaya başlar.
Sartre’ın bize anlatmaya çalıştığı şudur: devrim olur, devrimi yöneten kişiler devrimi kurtarmaya çalışır, kurtaramadıklarını görünce yeni devrimi engellemek için halka daha çok baskı uygular. Sonunda yine devrim olur, yine aynı siyaset çarkı döner. Devrim siyaseti değiştirmek için yapılır ama her seferinde siyasetin çarkına uyar. Siyaset değişmez, devrim ve devrimciler değişir. Meşhur sözdür: “Her devrim, önce kendi evlatlarını yer.”
