Sevgi bu bit deyince biter mi
Sevgi kuş mu git deyince gider mi
Sonsuza inançlıdır sevgi denen
Geriye kalandır her bitenden
Her yanlışın toprağıdır çürütmeye
Her eksiğin dünyasıdır değişmeye
Her doğrunun inancıdır yaşatmaya
Her yücenin amacıdır yaratmaya
Her güzelin biçimidir korumaya
Her çirkinin ölümüdür yok etmeyeİyiliğin sonsuzluk
Sayfa 30 - LEYLA İLE MECNUNKitabı okudu
Kuş ölümlüdür
içim sıkılıyor
içim sıkılıyor
avluya çıkıyorum ve parmaklarımı
gecenin gergin teninde gezdiriyorum
hiç ışık yok
hiç ışık yok
kimse güneşle tanıştırmayacak beni
kimse serçelerin şölenine
götürmeyecek beni
uçmayı anımsa
kuş ölümüdür.
Ah Adile Naşit
Adile Naşit'in hayatındaki acı kayıplarından biri de oğlu Ahmet'in ölümüdür. 13 Eylül 1980 yılında ses dergisinde yayınlanan röportajda, oğlunun kaybetmenin acısını şöyle anlatmıştır: "Evet, daha büyüğünü yaşamadım. Biz ana, baba, çocuk değildik. Üç tane dosttuk. Güzel bir arkadaştık. Ölümüne hazırlamıştık biraz kendimizi. Açık kalp ameliyatı geçirdiği ve yaşayamadı. Ondan sonraki 5 sene benim için inanılmaz acılarla dolu. Elbette Ziya bey içinde. işte sonra kuş, köpek, bebek böyle oyuncaklara tutkun olduk. Balıklar yaşadığı, köpek kör oldu, çiçekler büyüdü böyle gidiyor yaşamın geri kalan kısmı.
Sayfa 19Kitabı okudu
Kimse beni
Tanıştırmayacak güneşle
Kimse beni götürmeyecek serçelerin konukluğuna
Uçuşu hatırla
Kuş ölümüdür.
Sevgi bu bit deyince biter mi
Sevgi kuş mu git deyince gider mi
Sonsuza inançlıdır sevgi denen
Geriye kalandır her bitenden
Her yanlışın toprağıdır çürütmeye
Her eksiğin dünyasıdır değişmeye
Her doğrunun inancıdır yaşatmaya
Her yücenin amacıdır yaratmaya
Her güzelin biçimidir korumaya
Her çirkinin ölümüdür yok etmeye
İyi hayat, sonunda bize anlatmaya değer bir iyilik hikayesi bırakabilen bir hayattır.
Geride izlerimiz kalıyor. "Sen uçuşu hatırla, kuş ölümüdür" diyor ya şair, bizden geriye gökyüzünde ve yeryüzünde çizdiğimiz o narin çizgi kalıyor.
