Konstantiniyye...Peygamberin müjdesini alabilmek için yüzyıllarca hayalleri süsleyen, tarihin en derin ancak en görkemli yaralarını saran şehir... Mehmet'in gecesi gündüzü ve hatta tabî rüyaları olan bu şehir elbet bir gün feth olunacaktı.Mehmet'in doğduğu o güzel gecede gökyüzündeki kuyruklu yıldızın bir anlamı olmalıydı. Oldu da...O müjdeli şeref II. Mehmet'e mashar oldu.
Romanı okurken sadece Osmanlı'nın değil, Bizans'ın da kalelerini gezecek, tüm duygulara hakim olacaksınız. Kitapta bir söz sanki yazarın kendini ifade edişi gibi geldi bana. "Tarih, yenen tarafı kahraman yenilen tarafı ise utanca boğulması gereken kişi olarak yazar." Tiryakioğlu, belki de kalemindeki tarafsızlığı ile tarihteki bu nota bir çizik attı.Okurken keyif alıp, bu kutlu şerefe naîl olabilen Mehmet'e hayranlık duyacağınıza eminim.
