Insan Vefalı Olmalı
İnsanın hayatı anıları kadardır derler. Bence haklılar.
Bu iletim 
Semih Doğan dostuma ithaf edilmiştir.
youtube.com/watch?v=vwBYVGE...
Belki yaşımdan, kopmaz bir bağım vardı. 2015 senesiydi, haziranın ikisiydi. Zaten izini sürüyordum merhumun. Göçtü Behiye Aksoy. Ne acı günler geçirdi yarabbim. Ne
Öykü de buymuş efem
Yürüyordum. Yürüdükçe de açılıyordum. Evden kızgın çıkmıştım. Belki de tıraş bıçağına sinirlenmiştim. Olur, olur! Mutlak tıraş bıçağına sinirlenmiş olacağım.
Otların yeşil olması, denizin mavi olması, gökyüzünün bulutsuz olması, pekalâ bir meseledir. Kim demiş mesele değildir, diye? Budalalık! Ya yağmur yağsaydı? Ya otların yeşili mor, ya denizin
Rüknettin’in Kalbi’nin Birinci Muhasarası
buraya kalbinizi kuşatmaya geldiydik
konuşmayı unuttuyduk hâl diliyle söylediydik
dua okuduyduk, yağmur dilediydik
kalbinizi kuşatmaya geldiydik.
hoşgeldiniz. buyrun, işte kalbim.
adımı unuttuğum zamanlarda rüknettinim
gövdesi ihlâl edilmiş bir yetimim.
şu kapıdan buyurun, az ilerisi kalbim.
benim kalbim bir ıslahevidir
O zamansızlık zamanında, cennet ırmağının kıyısında Adem, onunla göz göze geldi.
Kuşları, tüyleri ürkütmekten korkarcasına elini uzattı yavaşça. Parmaklarının ucundan dökülen yaseminleri gösterdi. İçine dolan ses ve ışığa, sevince sarmaşığa,usulca, sen kimsin, dedi. Bildiğini bir kez daha bilmek, kelimesini bir de ondan duymak istedi.
Ben kadınım, dedi Havva, ama bu benim sıfatım. Adımı henüz bilmiyorum.
Sonra döndü Ademe, aklına bir şey gelmişti. Sesi bengüsular gibiydi.
Bana dedi bir isim ver, varlığım olsun. Durdu, aklından yeni bir şey geçti. Bana dedi,sen isim ver, varlığım senin olsun. Bana öyle bir isim ver ki senin adının yanında dursun.
Seni anan benide ansın.
