Sonra içime ve hatta dışıma kapandım.. Küsmek gibi bir şey, bir çeşit olmayan hayat.
Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim. Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu. Bir yığın insan tanıdım ama hep yalnızdım..
"Küsmek için çok erken, henüz yeterince susmadık bile..."
Ölen mi tadıyordu ölümü, kalan mı bilemedim.
Sayfa 14Kitabı okudu
Rukiye Gül Bakırhan
Hayata küsmek umudunu kayıp etmek yerine, umutla yaşamak insanın hayatına umulmadık güzellikler katar..
Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın.
Mevlana
Sonra içime ve hatta dışıma kapandım
Küsmek gibi bir şey
Bir çeşit gölge fesleğeni
Bir çeşit olmayan hayat
Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim
Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu Bir yığın insan tanıdım ama hep yalnızdım ...
Didem Madak
Bu demektir ki;
sevelim kirine pasına rağmen hayatı,
eksiğine gediğine rağmen kendimizi,
hatasına günahına rağmen insanları.
Bu demektir ki;
bakalım daha geniş gönüllü,
daha geniş görüşlü olarak kendimize,
insanlara ve hayata.
Bu demektir ki;
çalamasın hiç kimse her olasılığa rağmen heyecanımızı, ümitlerimizi, hayallerimizi.
Bu demektir ki;
bilelim insanlar hata yapar,
günler kötü geçer,
rüyalar gerçek olmaz.
Bilelim de affedelim, hoş görelim, çok sevelim.
Küsmek kolay,
vazgeçmek kolay,
yenilmek kolay..
Ama biz kolay bir hayat yaşamaya gelmedik bu dünyaya..
BEN SANA KÜSTÜM..
Küsmek nedir bilir misin?
Küsmek dürüstlüktür..
Çocukçadır ve ondan dolayı saftır.
Yalansızdır.
Küsmek ; Seni Seviyorumdur.
Vazgeçememektir.
Beni anlatır küsmek.
Kızdım ama hâlâ buradayımdır,
gitmiyorumdur, gidemiyorumdur.
Küsmek nazlanmaktır; yakın bulmak
benim için değerisindir.
Küsmek ; sevdiğini söyle demektir
Hadi anla demektir.
Kusmek; umuttur acabaları
bitirmektir, emin olmaktır.
Yani diyeceğim o ki;
Ben sana küstüm...
Nazım HİKMET
Ne garip… Bir insana küsünce tüm hayata küsmek ne garip… Bir insanı hudutsuzca sevince tüm dünyayı sevdiğini düşünmek, o insan artık hayatında olmadığında tüm dünyanın hatta kendi kalbinin bile seni terk ettiğini düşünmek… Başka şeyler düşünmeye çalıştıkça zihninin dönüp dolaşıp aynı şeye takılması… Ne garip. Bir zamanlar neşe dolu olduğun, etrafına hep ışık saçtığın o günlerin bir asır kadar geçmişte kaldığını şaşkınlıkla görmen ne garip. Oysa bir asır değil, bir sene öncesiydi sadece gündelik telaşları umursadığın, kalbinin kırılmasına izin vermemek için kalbine tamamen kulaklarını tıkadığın ve bu yüzden hep neşeli , cıvıl cıvıl olduğun… İnsanlara bol keseden dağıttığın aklından, artık kendine hiç pay düşürememen ne garip…
Sağlıklı olan
Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın.