Seriyi sırasına kadar okumuyor olsam da; her kitabından ayrı zevk aldım. Silifke İlçe Halk Kütüphanesi'nin raflarında Toza Sor'u bularak tanıştığım John Fante, en beğenerek okuduğum kitaplardan birisi.
Kitaplarında, okuduğumuz bütün romanlarda alıştığımız o "kusursuz karakterler"in olmadığını göreceksiniz. Karakterler sıradandır, bizdendir, hatalar yaparlar; hatta yaptıkları hatalar yaptıkları iyi şeylerden bile fazladır. Buna rağmen gururlu, cesur, özgüvenlidirler. Her zaman kendilerini severler.
Bu kitapta ise odağın daha çok baba figürü üzerine toplandığını görüyoruz. Serideki diğer kitaplara pek benzemeyen bir üslup var; zira bu kitap Tanrı modu ile yazılmış. Kitabın en dikkat çekici bölümü bence babanın yoldan çıkmamak üzere direndiği bölüm; o bölümde insan iradesinin nasıl olur da aynı zamanda hem güçlü hem de kırılgan olabildiğini görebiliriz.
Kitapta yer yer karşımıza çıkan editöryel hatalar ise dikkati dağıtmasa da can sıkıcı.
