Sizi sakladığım yerde unuttum, bağışlayın.
Kalbime diyorum, en son oraya koymamış mıydım sizi?
Açtım kapadım mazinin çekmecelerini.
Bir ömür aradım sizi;
Dağılan takvim yapraklarını topladım da bir bir..
Unutmaya alışırken buldum kendimi. Ve unutmak istemediğimi hatırladım.
Hafızam gün günden zayıflıyor, kusuruma bakmayın.
İsminiz ?
Bir sızı... Şuramda..
Yüzünüzü yanlış hatırlıyor olmalıyım. Gözlerinizin bitip de aşkın başladığı yeri..
Ben sizi bir vakitler çok sevmiş olabilir miyim?
Katzenbach gibi, Gerritsen gibi isimlerin övgüyle söz etmiş olmaları bir yana, kendim ne diyebilirim diye şöyle bir düşünmeme izin verin lütfen.
Kitapta her ne olursa olsun Madeleine en sevdiğim karakter oldu. Gurney'in tüm o saplantılı dedektifliğine rağmen böylesi bir kadının dışarıda bir yerlerde var olabileceği, yasına rağmen