Kutsal Yalnızlık

Taocular, ruhani alıştırmalarla eğitilmeden dağa tırmanmanın güçlüklerini ve hatta zararlarını ısrarla belirtmişlerdir. Dağlar göklere götüren yollardı ( T'ien Tao-Göksel Yol) . Taocu Ölümsüzlere sien, "dağ adamı" adı verilir.

İnsanların yaşadığı düzlüklere karşıt olarak yüksek, kutsal dağlar yalnızlık ve tefekkür yerleridir. Dağlarda zirveye çıkmayı engelleyen korkunç varlıklar da yaşar. Açıkçası tırmanış ruhani bir nitelik taşır ve yukarıya doğru ilerlemek bilgiye yaklaşmaktır. Dağ zirveleri manevi açıdan tam-bilinç halini simgeler. Kutsal dağlara yapılan hac ziyaretleri dünyevi arzulardan sıyrılmak, kısmi ve sınırlı olandan bütünsel ve sınırsız olana yükselmek amacını taşır. Çinlilere göre Kun-Lun dağının zirvesi dünyadan kurtulmanın gerçekleştirilebileceği noktaya değer.

Yalnızlık, ölümün okullarından biridir. Çoğunluk asla bu okula giremez.

Yalnızlık, ölümün okullarından biridir.

Baktım, aklın ışık hızıyla boy ölçüştüğü yollardayım,
...
Ne çok yalnızlık vardı yollarda,
Şehirleri birbirine kısaltırken,
İnsanı insandan uzaklaştıran zamanlarda,
Tam aklımı baybetme evresine gelecekken,
İşte geldin!
Hatırladım ve tanıdım.
Kutsal bir serüvendeydim ben,
Aşkın çizdiği sesle gördüğümsün sen...

"Yalnızlık, ölümün okullarından biridir,"

"Bu iki büklüm giden kadının yükü ne?"
"Göğsünde biriktirdiği gözyaşının ıslaklığı olabilir mi?"

Özgür olduğunu zanneden bir insan, kendi kararını vermedikçe köledir.