ben sana eski bir şey söylemiştim
evler içe doğru açılıyordu daha
kelimeler içe doğru açılıyordu daha
içe doğru açılıyordu daha
iki kişi bir insanda
insan iki kişiydi
Dostoyevski'nin idamdan kurtuluşunun yansımaları... Ümit Yıldırım
"Nerede okumuştum, hani bir idam mahkûmu ölümünden biraz önce şöyle söylemiş ya da düşünmüştü: 'Yüksek ve sarp bir kayalıkta, ancak iki ayağımın sığabileceği, dar bir çıkıntıda, dört bir yanım uçurumlar, okyanuslar, sonsuz bir gece, sonsuz bir yalnızlık ve hiç bitmeyecek bir
"Söküklerini dik sözlerinin, dilini kalbine yanaştır da öyle söyle."
Sayfa 17 - Deva YayıncılıkKitabı okudu
#yalnizlik #kalmak #gitmek #konusmak #kacmak
"Sussam yalnızlık , konuşsam ayrılık ! Gitsem kaçış, kalsam ıssızlık..."
Sayfa 114 - Deva YayıncılıkKitabı okudu
"İnsan çektiği acıda kendi bilgisini arttırır. Bil ki susmak , kabullenmektir; teslim olmaktır, beklentileri sonlandırmaktır. Kendinden uzaklaşan , kendi olmaktan vazgeçenler başkalarının dayattığını kabullenir. Başkasının yaptığını benimsemek, göz yummaktır. Boyun eğen kendisini işitemez!"
Sayfa 129Kitabı okudu
Lütfen okuyunuz. Çok muhteşem bir kesit. #delilik
"Görüyorsunuz ya, baylar, bu dâhi paranoyakla kendimizi karşılaştırdığımızda, ne kadar zavallı aptallar ve dar görüşlü kişiler olarak kalıyoruz! Biz gerçeklerin tutsağıyken, o tutkuların insanı; biz hep başkalarından alınma, elden düşme deneyimlerle yaşarken, o kendi deneyimlerine dayanıyor. Tıpkı dünyamız gibi, sonsuz bir yalnızlık içersinde, kendi evreninde dolanıp duruyor. Korkmak hakkına sahip. Yörüngesini açıklamak ve korumak için gösterdiği yetenek, tümümüzün tuttuğumuz yolları açıklamak ve savunmak için gösterdiğinden daha büyük. O, duyularının yarattığı yanılsamalara inanırken, bizler sağlıklı duyularımızla algıladıklarımıza kuşkuyla bakıyoruz. Aramızda bulunan bir avuç inançlı kişi ise, başkalarının binlerce yıl önce onlar için yaşamış oldukları deneyimlere sarılıyor. Bizler düşleri, kutsal sözleri, sesleri -nesnelere ve insanlara göz açıp kapayana dek yaklaşabilmeyi- gereksiniyoruz; ve bunları kendi içimizde bulamadığımız zaman geleneklere başvuruyoruz. Kendi yoksulluğumuz yüzünden, inanan kişiler olup çıkıyoruz. İçimizde daha da yoksul olanlar, bundan da vazgeçiyorlar. Ama ya karşımızdaki? O aynı kişilikte hem Allahı, hem peygamberi, hem de Müslüman kişiyi birleştiriyor. Ona kronik paranoya etiketini yapıştırmamız, bir mucizeyi mucize olmaktan çıkarır mı? Bizler nasırlaşmış akıllarımızın üstünde, cimrilerin paralarının üstüne oturmaları gibi oturuyoruz. Bizim düşündüğümüz anlamda akıl, bir yanlış anlamadan başka bir şey değil. Eğer salt düşünce düzeyinde sürdürülebilen bir yaşam varsa böyle bir yaşamı sürdürebilen tek insan şu karşınızda gördüğünüz delidir!"
Sayfa 494 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
ey halk topluluğu içindeki yalnız, ey söz kalabalığı içindeki sessiz ve ay zaferlerin renkli, yaldızlı yapraklarıyla kendini gözlerden saklamış mağlup adam! ben renkli mucizelerimle halkın görmediğini görüyorum, kal ve sana yapışmış o benleri ve nefsi emmareleri öldür, zamane halkının elindeki tutsağı kurtar, benliğin saf aynasında pas tutmuş o hevesleri göz suyuyla yıka, riyazet eğesiyle cilala ki mum ışığı yansısın. başkalarının topluluğunda kendini kaybetmiş olan sen, bu çelikten gurur putunu yeniden bul ve gönül kabe'sinden çıkar, tevhit mabedinin minaresinden at, kır, kendini kurtar ve susuzluktan deniz sahiline gel, yeşil alevi çeşmelerinden doyasıya iç, -ey sanani zahidinin tutkunu kendini kutsal ruhun güzel mahrem kilisesinin yalnızlığında itiraf et ve gönlünü şan ve şöhret ipinden kurtar, din ve dünyayı dindarlara ve dünya ehline bırak, bu ikisinin yerine acıyı seç, derdi al, inle! inlemekte ne rahatlıklar ve lezzetler vardır, nereden bileceksin? nitekim kurt inliyor... tanrı inliyor...''
Sayfa 55
