Birkaç saat sonra kadın kalktı üstünü giyindi. O giyinirken Kendyn camdan baktı. Dışarısı karanlıktı. Kadın dışarı çıkmak üzere kapıya yöneldiğinde, Kendyn sordu:
-Nereye gidiyor?
-İşe...
dedi Cin gülümseyerek.
-Ne işiymiş bu gecenin yarısında, daha sabaha çok var?
Kendyn kadının da karanlık bir kadın olduğunu düşünmeye başlamıştı ki Cin meseleyi aydınlatan cümleyi kurdu:
-Valla eğer güneşin doğmasını bekleseydi en az üç ay uyumak zorunda kalırdı.
Kendyn o an buranın kutuplar olduğunu anladı.