Ve kahkahanızın yükseldiği aynı kuyu sık sık gözyaşlarınızla dolar.
«Tanrı, ihtiyacım olanı ver ve o nedir bilmiyorum, yalnızlığım bir kuyu kadar derin ve kendim ve insanlar hakkında yanılmıyorum, bana utançta gel ve utanç bugün, utanç daima, ayaklarını, ayaklarının tozunu öperim, gözyaşlarıyla dağılmak istiyorum, derinliklerden sana sesleniyorum, gel yardımıma çünkü günah işlemedim, derinliklerden sana sesleniyorum ve cevap vermiyorsun ve umutsuzluğum çöl kumları gibi kuru ve tereddüdüm beni boğuyor, aşağılıyor beni, Tanrı, bu yaşama gururu susturuyor beni, hiçbir şey değilim, derinliklerden sana sesleniyorum,…»
Sayfa 169
"Taştan fışkıran bir pınar ol, suyu tutan bir kuyu olma."
Sayfa 205Kitabı okudu
"Ey kuyu! Vefasız bir sevgiliye aşığım. Öyle ki içime bıraktığı gam bile ondan daha vefalı. Zira gam hep benimleyken o yok işte."
Sayfa 111Kitabı okuyor
“Belki derin olan kuyu değil, kısa olan iptir”
Yangınını içerinde söndürmeye kalkışma sakın.
Seni seninle yakmasına müsaade etme!
Sayfa 13Kitabı okuyor
Göz gözü görmüyor da gönül gönülü görüyor.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Bazen kıvrılıyor, bazen eğiliyor ve bazen de bükülüyordu hiç olmadık yerlerde.
Kırmamak dökmemek için elbette.
Fakat bazı zamanlarda alabildiğine asi ve dik başlıydı.
Yıkıp geçiyor, kırıp geçiyor, söküp geçiyordu.
Ne varsa berisinde, katıp önüne ilerliyordu.
Dosdoğru. Şaşmadan, şaşırmadan.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Sözüne ve arkadaşlığına sadık; yüzünüze karşı dost görünüp arkanızdan kuyu kazan bazı kimseler gibi değildir...
Sayfa 27 - İletişim Yayınları II
Burada bitiyor bir sevda, yenisi nerde
başlar; ya da başlar mı bilmem?
Kendi derinliğiyle dolan bir kuyu mu
yüreğim; kendi boşluğuyla yetinen?
Sayfa 216 - Kırmızı Kedi
Her şey değişmişti ve başkalaşmıştı.
Bütün manalar yenilenmiş, bütün sözcükler tazelenmiş, çiçekler yeniden açmış, yeni bir başlangıca dönmüştü yüzünü hayat.
Peki bu yeni hayat nasıl olacaktı?
Sayfa 10Kitabı okuyor
Şüphesiz ki şeytan insanın apaçık bir düşmanıdır.
Hiç ummadığı anda yakalayıverir de anlamaz insan ne olduğunu, nasıl olduğunu
Sayfa 10Kitabı okuyor
Bir müddet, bekledi, düşündü.
Gönlünden, zihninden neler geçti kim bilir? Neler geldi diline de geri gitti. Ne tufanlar koptu da yüreğinde, belli etmedi.
Sayfa 10Kitabı okuyor
İlim bir kuyu, tartışma ise onun kovası gibidir.
Bütün bu olanlara bir anlam verememişti.
Görmek başka, anlamak başkaydı...
Sayfa 9Kitabı okuyor