Bir gün Gerçek ve Yalan buluşur.
''Bu gün hava çok güzel'' der Yalan. Gerçek şöyle bir havaya bakar, hakikaten güzeldir hava. Şaşırır, Yalanın doğru söylemesine. Sohbet ederek yürürler orman gibi bir yerde. Takılırlar bir süre, sonra bir kuyu çıkar karşılarına, Yalan der ki; ''Su çok güzel, gel birlikte yüzelim'' Gerçek kuşkulanır yine ama şöyle ayağının ucuyla bir bakar, hakikatten çok berrak temiz ve güzel bir sudur. Sonra soyunup yüzmeye başlarlar kuyuda ikisi beraber. Keyifleri yerindeyken yalan bir anda sudan çıkar ve gerçeğin kıyafetlerini kuşanarak oradan kaçar. Gerçek ardından koşar, hem şaşkın hem çok sinirli bir haldedir ama Yalan çoktan onun o güzelim kıyafetleri giyip insanların arasına karışmıştır. Çıplak gerçeği o halde görenler ayıplar onu! Söylediklerine İnanmaz ve aşağılarlar ne olduğu belirsiz yaratığı. Ne yapsın! Gerçek sonunda pes eder ve kuyunun derinliklerine döner, artık orada yaşamaya başlar. Orada saklanır, Yalansa tüm arsızlığıyla gerçeğin o göz kamaştırıcı suretiyle dolaşmaya devam eder yeryüzünde.
Hayranı olduğumuz yalanlar ve görmek istemediğimiz gerçekler.
KUYUDAN ÇIKAN GERÇEK
"Hayranı olduğumuz yalanlar ve görmek istemediğimiz gerçekler."
twitter.com/AytugAkdogan/st...
Tablo: Jean-leon Gerome (1896)
Hüzün insanın yaratılışında vardır, dünyaya sürgün edildiğinden beri imtihanı budur insanın. Bu merkezden uzak olma hâli bir şekilde çıkar karşısına. Bazen dipsiz bir kuyuda olmasının ya da hissetmesinin sebebi de budur. Şöyle ifade etmeliyim ki ona bu nefes o merkezde verilmiştir, merkezden uzaklaştıkça nefessiz kalması bu sebeptendir. Merkezine ulaşması kaderinde vardır elbet. Bu kaderde kaza, bela ve imtihan vardır. Ve onu o kaderde yaşatacak olan tek şey sevgidir, sevgi insanın zehrini alır. Gerçek sevginin ne olduğunu insan bilmeden sevdim sanır, sevdiği tek şey aynadaki yansımasıdır. Aynada kendini unutanda sevgi mübarektir.
'İnsanın Yürüyüşü' başlıklı yazım. 12-10-2022
İnsan zamanla tekâmül eden bir varlıktır. Hayatta yaşanan her şey bir tecrübe olarak ileriye doğru taşır kişiyi.Yaşanan acı ya da tatlı hiçbir hadisenin mütemadiyen sürmemesi, her şeyin bitip gitmesi fani hayatın yegane kaidesidir.Elem dolu geceler de sevinç içinde geçen gündüzler de nihayete erir ve insanın dimağında silik fotoğraflardan ibaret
19. yüzyıl efsanesine göre gerçek ve yalan bir gün buluşurlar. Yalan, doğru söyler ve “Bugün hava çok güzel” der.Gerçek ona bakar ve gözlerini gökyüzüne kaldırır.Gün gerçekten çok güzeldir, doğru söylemesine şaşırmıştır.Bir kuyunun önüne gelene kadar birlikte zaman geçirirler. Yalan hep doğru söylemektedir. Yalan;”Su çok güzel, birlikte banyo yapalım!”der. Gerçek, bir kez daha şüpheci bir şekilde suya dokunur, su gerçekten çok güzeldir. Ona inanıp soyunur ve birlikte yüzmeye başlarlar. Yalan bir anda sudan çıkar ve gerçeğin kıyafetlerini giyerek kayıplara karışır. Kızgın gerçek, kuyudan çıkar. Gerçek yalanı bulmak ve kıyafetlerini geri almak için her yere gider. Dünyada çıplak gerçeği görenler onu hor görmekte,öfkeyle bakmaktadırlar. Zavallı gerçek kuyuya geri döner ve sonsuza dek kaybolur. O zamandan beri yalan, dünyanın her yerinde gerçek gibi giyinmiş ve içimizde yaşamaktadır. Dünya ise hiçbir şekilde çıplak gerçeği görmek istememektedir.
Bir efsaneye göre Gerçek ve Yalan bir gün buluşurlar.
Yalan o an için doğru bir şey söyler ve "bugün hava çok güzel" der.
Gerçek şüphe ile yaklaşır bu söze, etrafına bir bakınır, sonra başını kaldırıp gökyüzüne bakar. Hava hakikaten de çok güzeldir. Bir kuyunun önüne gelene kadar birlikte sohbet ederler, çok iyi vakit
geçirirler. Kuyunun başına geldiklerinde Yalan bir kez daha doğru söyler "Su çok güzel. Birlikte banyo yapalım mı?"
Gerçek bir kez daha şüpheci bir şekilde suya
dokunur, su çok güzeldir. Soyunur ve birlikte yüzmeye başlarlar. Yalan bir anda sudan çıkar, Gerçeğin kıyafetlerini giyerek kaçar ve kayıplara karışır. Bu davranış karşısında öfkelenen Gerçek kuyudan
çıkar yalanı bulmak ve kıyafetlerini geri almak için her bir yanı dolaşmaya başlar.
Dünyada çıplak Gerçeği görenler onu hor görür ve öfkeyle bakarlar.
Bu durumu içine sindiremeyen zavallı Gerçek kuyuya geri döner ve sonsuza dek ortadan
kaybolur.
O zamandan beri Yalan, dünyanın her yerinde Gerçek gibi giyinmiş ve içimizde dolaşmaktadır. Gerçek ise hala çıplak ve saklandığı kuyunun derinliklerinde yaşamaktadır. Dünya ise hiçbir şekilde çıplak Gerçeği görmek İstememektedir.