Norveçlilerin bir özelliğini anımsadı. Bir Norveçli elli yaşında geldiğinde durumunu değerlendirme zamanı gelmiş demekti. Geriye bakar, yaşamını gözden geçirir, bahçeye çıkıp bir elma ağacının altına oturur ve somurturdu. Bu noktadan sonra Norveçlinin yaşamında şaşırtmacalar ve değişiklere yer yoktu. Bu andan sonra artık eylem değil düşünme zamanı gelmişti.