''Şu dünyada acı çekmek dışında her şeyi anlayışla karşılayabilirim, dedi. Acı çekmeyi anlayabilmem mümkün değil. Acı çekmek kötüdür, çirkindir, karanlıktır. Çağımızın acıya duyduğu sempatide hastalıklı bir şeyler var. İnsan yaşamın renklerine, güzelliğine, coşkusuna sempati duymalı. Hayata dair yaralardan ne kadar az bahsedersek, o kadar iyi.''
Sayfa 47
Okur Takip Önerileri
''Kelimeler! Sadece kelimeler! Ne korkunçtu onlar! Ne kadar apaçık, canlı ve insafsızdılar! İnsan kelimelerden kaçamıyordu.''
Sayfa 23
''Birini çok sevmişsem, adını asla başkalarına söylemem. Onlara ait bir parçayı başkalarına teslim ediyormuşum gibi gelir bana.''
Sayfa 6
İnsanlar sonunu düşünmez tedbirsiz bir mahluktur. Görüyorlar, fakat kendisinden biraz ilerisini. Hırs insanın en iyi dostu olmadığı gibi, hissiyat da genellikle insanın çok kötü danışmanıdır.
Sayfa 444
Fakat her ne zaman geriye baksak bizi en önce üzen günahlar analarımıza, babalarımıza karşı işlediklerimiz oluyor. Onların açtıkları yaralar ve vicdanımıza verdikleri yükler bütün yapabileceğimiz günahlardan daha derin, daha ağır oluyor.
Sayfa 225
İnsan gerek bulunduğu durumun ıslahı ve gerek geleceğinin kurtuluşu için akıl ve mantığın bulduğu çarelere sarılmalıdır.
Sayfa 411
Bizim ruhumuzun gözle göremediğimiz başka âlemlerde yaşayan başka türlü ruhlarla bir ilişkisi var.
Sayfa 362
''İşte biz böyleyiz. Büsbütün tersi başımıza gelmedikçe bulunduğumuz durumun kıymetini anlayamıyoruz.''
Sayfa 144
''Ruhum böyle telaşta iken bilmem ki lisanım ne söyleyebilirdi.''
Sayfa 94
''Her kötülük, kendinde bulunan iyilik ve kendinden sonra gelecek daha büyük kötülükle ölçülmelidir. ''
Sayfa 66
''Ansızın gelen sevinçler başlangıçta insanı acılar kadar üzüyor.''
Sayfa 49
''Eğer insanlar hallerini kendilerinden daha kötü durumda bulunanların hali ile karşılaştırabilseler ne kadar isabet etmiş olurlardı. Tanrı herkesin durum ve konumunu bir diğeri ile değiştirseydi herkes eskiden bulunduğu durumun saadetini deneyimi ile bilir ve kanaat ederdi.''
Sayfa 40