“Ne olursa olsun, her şeyin anlamsız olduğu, her şeyden umut kesmek gerektiği düşüncesiyle nasıl kalır insan?... Her şeyin anlamsız olduğunu söylediğimiz anda bile anlamlı bir şey söylemiş oluyoruz.
İşte bu yüzden "düşmüş" insanların en acınacak insanlar olduğu varsayımı saçmalıktır.Asıl acınacak kişiler,daha en başından beri kafası boş olup fakirliğe uğramış kişilerdir.
Mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, uzanırken, ya da uyurken, seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim ?Neden değilim?