101-ci otaq
Bu kitabı neçə il idi ki, oxumaq istəyirdim nədənsə alınmırdı. Hər cümləsi, hər ifadəsi bugünkü, yaşadığımız dünyanı xatırladırdı. Lakin bir çox hissələri mənə SSRİ dövrünü də xatırlatdı. İnsanların bir amal uğrunda kütləşdirilməsi, ərzaqların xüsusi bir çəkiylə alınması (sovetdə "talon"la alınırdı), hər kəsin məcburi şəkildə işləməsi, təkpartiyalı sistem (sovetdə də belə idi), gizli satılan məhsullar (sovetdə xüsusi "alverçilər" var idi), yeni dilin yaradıb insanları ana dilindən məhrum etmək (sovetdə dəfələrlə rəsmi dilimiz, əlifbamız dəyişdiririlib), ateizm və s. bu kimi xüsusiyyətlər tamamilə SSRİ dövründə ölkəmizin başına gələnlərlə birə-bir eyni idi.
Uinston Smitin və Culiyanın macəraları isə mənə görə yersiz uzadılmışdı. Uinstonun güvəndiyi insanlara mən də güvənmişdim. Onun hissləri çox gözəl şəkildə ifadə edilmişdi. Həqiqətən də, əsərin bəzi yerlərində bir ümid işığı görürdüm. Sonunu belə düşünməmişdim. Culiya mənə eqoist insan təsiri bağışladığı üçün tək üzüldüyüm obraz Uinston oldu. Bizim ikimizin də ümidlərimiz var idi axı. Culiya ilə son görüşlərində isə istəmsizcə ağladım. Çünki o hissəni oxuyarkən təsadüfən "If you want me" mahnısına qulaq asırdım. Mahnı ilə həmin hissələr səsləşdiyi üçün kövrəldim.
George Orwellə isə söz ola bilməz. Oxuduğun ikinci kitabıdır. Bir insan necə bu qədər geniş təsəvvürlərə malik ola bilər.
Eh, Uinston, gəl, mən sənin yerinə deyim: iki üstəgəl iki dörd edir.
1984
George Orwell
İçimizdeki Şeytan
Öncelikle şimdiden belirteyim:
Sabahattin Ali okumak ve anlamak istiyorsanız "
İçimizdeki Şeytan"dan başlamamanızı öneriyorum çünkü kitabın içerisinde yoğun psikolojik betimlemeler/analizler var yani: [(olay örgüsü %45, psikolojik/karakter analizleri %55)] denilebilir
İçimizdeki Şeytan'la başlamak yerine 
Kuyucaklı Yusuf veya 
Kağnı ile başlanılabilir.
Evet artık
