“Sarhoşken söylenen her söz ayıkken düşünülmüştür.”
🎬 La Fille Sur Le Pont • (1999)
+Mükemmel biri mi?
-Hayır
+Çok mu güzel?
-Hayır
+Peki öyleyse neden o?
-Bazen sadece seversin.
~La Fille Sur Le Pont ~
Kaybetmeyi öğren, yoksa kazanmayı çok ciddiye alırsın.
La Fille Sur Le Pont
+ Mükemmel biri mi?
- Hayır
+ Çok mu güzel?
- Hayır
+ Çok mu zeki?
- Hayır
+ Peki öyleyse neden o?
- Bazen sadece seversin
–La fille sur le pont
"Kaybetmeyi öğren, yoksa kazanmayı çok ciddiye alırsın."
Patrice Leconte, La fille sur le pont (1999)
Geleceğimi büyük bir istasyonun sıralarla ve banklarla dolu bir bekleme odası gibi görüyorum. Dışarıda, kalabalık insan grupları beni görmeden koşuşturuyor. Hepsinin acelesi var. Ve ben oturmuş bekliyorum.
🎬 La Fille Sur le Pont (1999)
Kaybetmeyi öğren yoksa kazanmayı çok ciddiye alırsın.
La Fille Sur Le Pont (1999)
Alışmaktan korktuğun için dokunmaktan vazgeçtiğin insanlar vardır.
La Fille Sur Le Pont 🎬
''Alışmaktan korktuğun için dokunmaktan vazgeçtiğin insanlar vardır.''
La Fille Sur Le Pont 1999 / Köprüdeki Kız
La Fille Sur Le Pont
Şu kıvrımlı, yapışkan sinek kağıtlarını bilir misiniz? Onlar gibiyim. Çevremdeki tüm pislikleri üzerime topluyorum!
+Mükemmel biri mi?
-Hayır.
+Çok mu güzel?
-Hayır.
+Çok mu zeki?
-Hayır.
+Peki öyleyse neden o?
-Bazen sadece seversin.
/La Fille Sur Le Pont (1999)
- Şansım hiç yaver gitmedi. Yapmaya çalıştığım her şey ters gidiyor. Dokunduğum her şey bozuluyor.
+ Bunu nasıl izah edebilirsin?
- Şanssızlık izah edilemez. Bu sanki müzik kulağı olmak gibidir. Vardır ya da yoktur."
|La Fille Sur Le Pont / Köprüdeki Kız (1999)
Sana bir hikaye anlatacağım. Uzun zaman önce caddenin çift tarafında otururdum, 22 numarada. Karşıdaki evleri seyrettim. Daha mutlu insanlar düşündüm. Odaları daha güneşliydi, partileri daha eğlenceli. Ama aslında odaları daha karanlık ve küçüktü ve onlar da karşıdaki evleri seyrettiler. Çünkü biz şansı hep sahip olmadığımız seyler olarak düşünürüz.
▪La Fille Sur Le Pont (1999)
"Geleceğimi, büyük bir tren istasyonunun bekleme salonunda görüyorum. Dışarıdaki kalabalık insan topluluğu, beni görmeksizin geçip gidiyor. Hepsinin acelesi var. Trenlere, taksilere biniyorlar. Onların gidecek bir yerleri, buluşacakları birileri var. Ben öylece orada oturuyorum."
(La Fille Sur Le Pont)