ALEV DENEYLERİ
Bence serinin şu ana kadar okuduğum en iyi kitabıydı 
Labirent: Alev Deneyleri . Hikaye sizi sağdan sola, soldan sağa fırlatıyor adeta. Bayıldım... Kime inanacağınızı bilemiyorsunuz. Soluksuz okutuyor kendini... Kitabın başında sizi soruların ortasına bırakıyor. Kitabın son demlerinde Teresa saolsun çıldırdım :) Yazar kitabın sonuna bir aksiyon daha eklemiş, artık burda bitti herhalde diyordum fakat son minik bir aksiyon daha yazmış. O kısmı biraz fazla bulmuştum açıkcası. Ancak ben durmadım hemen ardından 
Labirent: Son İsyan ‘a başladım. 3. Kitapta da öğrendiğim şeylerden sonra 2. kitaba dönüp baktım. İlk kitapta karakterlerle ilgili neler düşünürken 2. kitapta neler düşündüm ve 3. kitapta düşüncelerim nereye sürüklendi... Yazar bunu harika yapıyor. Harika bir bilinmezlikti. Normalde bir seri kitap yazılacağı zaman genellikle, benim fark ettiğim şu ki; 2. kitaplar hep geçiş kitabı, ara kitap olarak yazıldığı için pek de akıp gitmiyorlar fakat bu seride öyle bir şey olmadı. Her kitabının kendi olay dozajı bence çok güzel ayarlanmıştı. İlk kitabının da üzerine çıktı ve serinin bu kitabı ilk sayfalarından son sayfalarına kadar en sevdiğim kitabı oldu. 3. Kitabının sonu inanılmazdı. Çok arada kalmıştım bu sonu okuyunca ancak Alev Deneyleri’ni baştan sona olarak değerlendirince daha çok sevdim. Bu seriyi okuduğum için çok mutluyum...
