Bir gece Seyrana gözükmek, onun elini tutmak... Bunu deli gibi istiyordu ama bir türlü de yapamıyordu. Sevilmek duygusu onu bambaşka bir insan etmişti. Şimdi o da yalnız Seyranı düşünüyordu. Kadife gibi yumuşak, lacivert gözlerini... Böylesi sıcak, yakıcı, sevgi dolu, dost, insan, saf bir gözü insan soyu görmemişti. Yüzü, gamzesi, dudakları, inanılmayacak kadar güzel teni... Uzun boyu, yürüyüşü, salınışı... Sanki toprağa basmadan yürüyordu.