"Pervin iki üç ay içinde her gün bu manzarayı seyretmekten sıkılmağa başladığını hissediyor. Ya bunun üç senesi? Ya bunun otuz senesi? Belki de alışılır.
Evet, hayat bu, her şeye alışılır,..."
Sayfa 95
Reader Follow Recommendations
"On dakika evvel salonda, dudaklarımı dişlerimle yiyerek için için kıvranırken zannediyordum ki benim ıstırabım yalnız bana mahsus bir şeydir, dünyada eşi benzeri yoktur ve hiç kimse benim çektiğimi çekmemiştir. Bu bir gaflet. Herkes ıstırabının nevini kendi şahsına münhasır sanır."
Sayfa 61