Göl
Ebedi gecesinde bu dönüşsüz seferin
Hep başka sahillere doğru sürüklenen biz
Zaman adlı denizde bir gün, bir lahza için
Demirleyemez miyiz?
Ey göl, henüz aradan bir sene geçti ancak,
"Sevişmek! Hep sevişmek! Akıp giden saatin
Kadrini bilmeliyiz!
İnsan için liman yok, sahil yok zaman için,
O geçer, biz göçeriz!"
Göl / Alphounse De Lamartine
Sayfa 176Kitabı okudu
Loş uçurumlar: Mazi, boşluklar, sonrasızlık,
Acaba neylersiniz yuttuğunuz günleri?
Alıp götürdüğünüz derin hazları artık
Vermez misiniz geri?
Göl / Alphounse De Lamartine
Lamartine (Göl Şiiri)
Kıskanç zaman, kabil mi sevginin kucak kucak
Bize zevki sunduğu sarhoş edici anlar,
Kabil mi uzaklara uçup gitsin çabucak
Matem günleri kadar?
Nasıl olur kalmasın bir iz avucumuzda?
Nasıl yok olur her şey büsbütün silinerek?
Demek vefasız zaman o demleri bir daha
Geri getirmeyecek?
Hem yalnız anılar mı ballıdır? Hayatta öyle anlar olur ki, Lamartine'in ünlü "Göl" şiirindeki gibi "Ey zaman, dur! " diye bağırasımız gelir. Zaman durmaz, acı anlarda esner, uzar ; tatlı anlarda kısalır, hızlanır ; yaşanan olay derinden etkiler kişiyi. Unutulmayacak bir an yaşadığı sanısını yaratır.
Oysa insan unutamayacağını sandığı dakikaları unutuyor da, önemsiz görünen bir anıdan ömür süresince kurtulamıyor.
Sayfa 114Kitabı okudu
Alphonse De Lamartine/ Göl
Ebedi gecesinde bu dönüşsüz seferin
Hep başka sahillere doğru sürüklenen biz
Zaman adlı denizde bir gün bir lahza için
Demirleyemez miyiz?
Lamartine- Göl
Ebedi gecesinde bu dönüşsüz seferin
Hep başka sahillere doğru sürüklenen biz
Zaman adlı denizde bir gün bir lahza için
Demirleyemez miyiz?
Ey göl, henüz aradan bir sene geçti ancak,
Seyrine doymadığı o canım su yanında
Bir gün onu üstünde gördüğün şu taşa bak,
Oturdum tek başıma!
Altında bu kayanın yine böyle inlerdin;
Yine böyle çarpardı
Ebedi gecesinde bu dönüşsüz seferin
Hep başka sahillere doğru sürüklenen biz
Zaman adlı denizde bir gün, bir lahza için
Demirleyemez miyiz?
Ey göl, henüz aradan bir sene geçti ancak,
Seyrine doyamadığı o canım su yanında
Bir gün onu üstünde gördüğün şu taşa bak
Oturdum tek başıma!
Altında bu kayanın yine böyle inlerdin,
Yine böyle
Aix-les-Bains'deki evli Julie Charles ile aşk yaşayan Lamartine.
Lamartine de (Alphonse de, 1790-1869) ünlü "Göl" şiirinin ilhamını veren, arkadaşı Charles'ın eşi Madam Julie Charles'dan aldığı aşk mektuplarına ... Ne diyordu fazla yaşamayan Julie bunlardan birinde: "Biraz önce kollarımın arasında sıktığım ve saadetin benden kaçışı gibi uzaklaşıveren sen, gerçekten sen miydin Alphonse?”
Lamartine - Göl
İnsan için liman yok, sahil yok zaman için.
O geçer biz göçeriz!
Sayfa 86 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Alphonse de Lamartine - Göl
Ebedi gecesinde bu dönüşsüz seferin
Hep başka sahillere doğru sürüklenen biz
Zaman adlı denizde bir gün, bir lahza için
Demirleyemez miyiz?
Ey göl, henüz aradan bir sene geçti ancak,
Seyrine doymadığı o canım su yanında
Bir gün onu üstünde gördüğün şu taşa, bak
Oturdum tek başıma!
Altında bu kayanın yine böyle inlerdin;
Yine böyle
