"Balkon Lambası"
Siz hiç kendinizi balkon lambası gibi hissettiniz mi?
Evet, ilk duyduğunuzda kulağınıza, yani aslında dimağınıza tuhaf gelmesi muhtemel bir söylem olduğunun farkındayım ama ben kendimi bazen odanın içindeki lambayı yakıp söndürmek için yan yana duran bir duya odanın ışığını kapatırken yanlışlıkla basıldığı için geceden açık unutulan bir balkon
Babam onun annem olduğunu söylemişti. Aslında anneme tıpatıp benziyordu; aynı uzun giysiler, aynı yüz, aynı hareketler. Fakat gözlerine baktığım zaman onun annem olmadığını hissederdim. Tam düşecekken beni kaldıran gözler değildi bunlar. İçlerinde güneş ya da ay ışığı oynaşıyormuş gibi olan, baktığım zaman akın daha ak, karanın daha kara olduğu, kapkara iki yuvarlağı çevreleyen apak halkalar değildi bunlar.
Bu kadının gözlerine hiç ışık değmemiş gibiydi, günün en ışıklı, güneşin en parlak olduğu zaman bile... Bir gün başını ellerimin arasına alıp yüzünü güneşe doğru döndürdüm. Ama gözleri sönmüş iki lamba gibi donuk, fersiz kaldı.
Lamba da ışık fersiz. .
Ay ışığında köy bir hoş olur ..
Çıt çıkmaz itinden kurdundan.
Tüm bir dünyası susar köyün.
Işık ve gölge yalar her bir yönü
Türkü tutturmak ister kadınların aklı
Erkekler gavur. .Erkekler merhametsiz
Sayfa 102Kitabı okudu
