Acı çektiğimi görmüyor musunuz, lanet olası pislikler.
“Bugüne dek yeryüzünde her düzensizlik, birilerinin çıkıp da düzen sağlamak istemesi yüzünden gerçekleşmiştir, tüm pislikler de birileri bunları süpürüp durduğu için olagelmiştir. Anlayın artık, bu dünyadaki gerçek lanet örgütlenmedir, gerçek mutluluk ise örgütsüzlüktür, rastlantıdır,kapristir.”
Sayfa 178Kitabı okudu
Bakalım...
Daha bu yaşta inzivaya çekilmek istemiyorum, fakat geçen her gün bana başka bir seçeneğin kalmadığını düşündürüyor.
***
Bayramda tura çıktım. Kızlı erkekli otuz kadar kişiydik grupta. İki lafımdan birinin konuştuğum kişiyi güldüremeyeceğini bildiğim için susmak zorunda kaldım, aslında bırakıldım. Erkekler nasıl bir zorunluluk içindelerse sürekli espriler yapıyorlar, kızlar da gülüyor veya gülmeye çalışıyorlardı. Anlatması zor; gerçekten ilginç bir durumdu.
***
Valla, ya ben çok değiştim ya da içinde yaşadığım, adına toplum denen varlık baskıyı adamakıllı artırdı. (İkisi birlikte de olmuş olabilir tabii, bilemiyorum.) Başımın çaresine bakmam lazım. Bu konuda başarılı olacağımı sanıyorum, zaten kaç yıl daha yaşarım ki?.. Hele bir de (finansal) özgür olursam hiç umurumda olmaz lanet olası pislikler. Yaşar giderim bir kuytuda sessizce, dal uçlarına yürüyen öz sular gibi. İrili ufaklı kuşlar, çeşit çeşit ağaçlar, yarpuz kokulu koyaklar, börtü böcek cümle mahlukat... Oh!
Sen kimsin Martin Eden? Sen nesin? Nereye aitsin? Sen aslında Lizzie Connolly gibi kızlara aitsin. Sen tüm aşağı, bayağı ve güzel olmayan şeylerle didinenler alayına aitsin. Sen pislikler içinde, leş kokular arasında, öküzler ve köleler gibi çalıştırılanlara aitsin! Kokla onları! Ve sen yine de kitapları açmaya, güzel müzik dinlemeye, güzel tabloları sevmeyi öğrenmeye, güzel İngilizce konuşmaya, senin türünden kimsenin düşünmediklerini düşünmeye, kendini öküzlerden, Lizzie Connolly’lerden koparıp ayırmaya ve senin bir milyon mil ötendeki yıldızlarla yaşayan bir kadının solgun ruhunu sevmeye cüret ediyorsun! Sen kimsin? Lanet olsun sana! Başaracak mısın?
Sen kimsin Martin Eden?diye sordu aynada kendisine...
Sen tüm aşağı,bayağı ve güzel olmayan şeylerle didinenler alayına aitsin.Sen pislikler içinde,leş kokular arasında,öküzler ve köleler gibi çalıştırılanlara aitsin!Kokla onları!
Ve sen yine de kitapları açmaya,güzel müzik dinlemeye,güzel tabloları sevmeyi öğrenmeye,güzel ingilizce konuşmaya,senin türünden kimsenin düşünmediklerini düşünmeye,kendini ökuzlerden koparıp ayırmaya ve senin bir milyon mil ötendeki yıldızlarla yaşayan bir kadının solgun ruhunu sevmeye cüret ediyorsun!Sen kimsin!Lanet olsun sana!Başaracak mısın?
Sayfa 91