Onun için annesinin, “ İçlene içlene yangın etti yüreğini benim kızım “ demesini istedi.
Ağlarsam yaşım hepinizedir.
Aşk İşaretleri
Adım bir daha sessizlikle yankılanmayacakmış!
Kim umursar bunu?
Ruhum ve gövdem tam da böyle kamaşmışken.
Bütün dikkatim gözlerimde toplanmıştı sanki.
Dünyayı dışarıdan görüyor, kalbimde kaynaşan duyguların sönmesinden, ahenkle solmaktan korkuyordum. Kulaklarım sonu belirsiz, karanlık bir maceraya dalmış. Konuşa konuşa masumiyetini kaybetmiş bir sefil, farelerin kemirdiği paltosuna gömülmüş, hayatı dile döküyordu.
Sayfa 15 - Can çağdaş
Belki de yalnızca aşkın sırrı değil, yaşamın bütün sırrı bir ürpertidedir.
Sayfa 79Kitabı okudu
Aşk... İnsanda asla olamayacağı bir şeye dönüşme arzusu yaratıyor...
Sayfa 78Kitabı okudu
En… çok…hep…o…olmayan…konuşuyor…yaşamayan…daha çok…
Sayfa 243Kitabı okudu
Zaman uykudan uyanıyor, geçmişin sayıklaması bu.
İnsan ikiye yarılmaz,insan yarılır içinden,geçmişinde türlü kılığa bürünmüş her yaş ve acıdan türlü çeşit kendi fışkırır.
Sesin bakışından daha derine saplanıyor, dilin dişinden daha keskin.
Biz ikimiz hep aynı su kaynağında hayat bulmuşuz gibi ahenkle birbirine karışıyor aldığımız nefesler kirpiklerinin uzunluğu kirpiklerime bakışının buğusu bakışımın buğusuna denk…
"Hem ışığa esir olduk diye üzülüyorsun, hem de ışığı kendinde tutmak istiyorsun."
"Neden olmasın, Yasemin, yönümüz karanlıktan ışığa doğruysa, ışıktan sonra peki, ne geliyor diye düşünemez miyim? Bunun için ışık olmak istiyorsam... Anlamıyor musun, karanlığı unutamadığımız için geri dönüp ölüyoruz belki, diyorum."
Sayfa 63Kitabı okudu
"Belki de insan her şeyi bir kez yaşamak üzere yaratılmıştı..."
Her duyguyu bir kez hissetmek, bir kez ağlamak, bir kez gülmek, bir kez iç bulantısı geçirmek, bir kez dehşetle sarsılmak, bir kez korkmak...
Toprağın derinliklerine doğru bükülen ağaç kökleri Yasemin'de bu düşünceyi uyandırmıştı. "Kısacıktır asıl ömrümüz de, haddimizi aştığımız andan sonra mutsuzluk başlıyor belki."
Suçluluk duygusu dediğimiz şey... Anlam arayışı, boşluk, yaşamımızı değerli kılma çabası, düşünceler, kararlar, yine de içimizde gitgide yoğunlaşan üzüntü... Duyduğumuz sıkıntı, bedenimizi oluşturan şeylerin çabucak ölüp gideceğimizin telaşıyla işliyor olmasından kaynaklanıyor sanki.
Sayfa 61Kitabı okudu