Lauren Rowe
"Yumuşak dudakları ensemden aşağı doğru, çıplak omuzlarıma kadar indi. Kollarıyla bedenimi sarmıştı ve
elleri göğüslerimin üzerindeydi.
Bir an için arkamda arzuyla titrediğini hissettim. Benim de ondan farkım yoktu. Sırtımın üzerine uzandım ve
hemen sertleşmiş göğüs uçlarımı emmeye başladı. Ardından boynumu, kulağımı, dudaklarımı. Eliyle yüzümü
okşarken dili ağzımın içine girmişti.
Aman Tanrım, alev almıştım."
“Harika giden bir seksi, en azından
ben harika olduğunu düşünüyordum, neden zamanından önce ve sahte bir sonla bitirip gerçekten orgazm olma ihtimalini de ortadan kaldırmak istesin ki? Seks konusunda bu dayanılmaz sıkıcılığa bir son vermeyi, gerçekten boşalmayı denemeye tercih edebilecek kadar fiyasko muydum? Bu konuda haklı olan taraf benim.”
Sayfa 12
Sessiz kalmak yalan söylemekle eş değer
değil miydi? Evet, öyleydi. Bundan öncesinde değildi belki
ama artık bir şeyler değişmişti. Bunu hissedebiliyordum.
Karşılık vermek zorundaydım. Sarah’ın buna ihtiyacı vardı. Bunu hak ediyordu. Ve normal bir adam sevdiği kadın
için bunu yapardı.
“Kendimi sana çok yakın hissediyorum,” diye mırıldandı. “Seni içimde istiyorum.”
Beni arzuyla öpmeye başladı ama ona karşılık vermedim. Korkudan felç olmuştum. Ona yalan söylemeyece
ğime söz vermiştim. Ona her şeyi ama her şeyi, yalnızca Kulüp’le ilgili bazı konular dışında, anlatacağıma söz
vermiştim. Ama bunun Kulüp’le bir alakası yoktu. Lanet
olsun.
Aletimi tutup asılmaya başladı. Onunla sevişmem için
beni davet ediyordu. “Hadi, Jonas.”
“Sarah, bekle.”
Bana bakarken aramızda garip bir sessizlik oldu. Gözleri kocaman açılmıştı. Ellerini gevşetti.
“Sana söylemem gereken bir şey var. Birkaç şey, aslında. Benim hakkımda bilmen gereken şeyler.”
Sayfa 268
“Her şey paraya bağlı,” dedim. “Para tüm kapıları açıyor."
Sayfa 240
Neden sürekli kendimi deli sürüsüne çobanlık yapıyormuş gibi hissediyordum?
Sayfa 232