Aslında bu bir tehlike işaretiydi; geriye donup baktığımda bunu anlayabiliyorum. Herhangi bir şey üzerinde gereğinden fazla çalışmak, doğası gereği havalı değildir.
Pop müzik bayağı kötüydü. Ortalık basmakalıp
sesleri olan ve şarkı söyleyemeyen vokalistlerle, fazlasıyla basite indirgenen orkestra düzenleriyle ve kulak tırmalayan melodilerle doluydu. Galiba aptal olduğumuzu düşünüyorlardı.
umursamaz bir tavırla, "Elise ile birlikte çok
fazla zaman geçirme. Sıkıcılığı sana da bulaşabilir," dedi.
Tam karşısında oturuyordum. Bu bir sır değildi. İstenmeyen bir çocuktum.
DEĞİŞMEK Ç O K KOLAY OLACAK SANIRSINIZ .
Çok kolay sanırsınız ama öyle değildir.
Sizce kendinizi aklı başında ve bir yerlere ait olan
yepyeni birine dönüştürmeniz için ne yapmanız gerekir?
Giysilerinizi, saçınızı ya da yüzünüzü mü değiştirirsiniz?
Hadi öyleyse. Ne duruyorsunuz? Kulaklarınızı delin,
perçemlerinizi kesin, yeni bir çanta satın alın. Başkaları
hâlâ bunların ötesindeki gerçek sizi görecektir. Hâlâ çok
korkan, gereğinden fazla zeki olan ve hep bir adım geri
de kalan, hata yapan o kızı. İstediğiniz kadar değişin; bu
gerçeği değiştiremezsiniz.