Ben test verirken neden annem çığlık atıyor?
Ben böyle hapşırmayı annemden mi öğrendim?
Limon nasıl böyle güzel kokar?
Neyse... O, son abiyi evlendirmeyecektim.
Tek pişmanlığım bu.
Ölürsem, kalemlerimi, giysilerimi ve ojelerimi yeğenlerim aralarında paylaşsın.
Kitaplarımı hali hazırda yüksek lisans yapan büyük yeğenime bırakıyorum.
Köpeğim anneme emanet.
Kütüphaneden aldığım kitapları iade edemeden ölürsem, her kütüphaneye kitap bağışlayın, devlet hakkı üstümde kalmasın.
En sevdiğim puzzlelı turuncu uyku setimi ve hayallerimi Saadet'ime bırakıyorum, gülüşlerimi Emine Hanım'cığıma...
Eski flörtlerim de hep mutlu olsunlar, umarım onları yeterince sevebilmişimdir. Artık birbirimizi sevmediğimiz için suçlamada bulunmuyoruz değil mi, insanız çünkü bayılırız buna... Tüketir ve tükeniriz...
Dünyaya kalıcı bir şeyler bırakmadan gitmek istemedim hiç...
Öyle ya; dünya ve içindekiler asırlar boyunca bilmeli ki, bu dünyadan bir Cansuyu geçmiş...
Bıraktığı damlalar gönüllere lem'alar, İnşirah'lar ekmiş...
657'ye tabii olamadan ve sevişemeden de ölmek istemezdim; çeyrek asırlık yaşamım ve sorumluluklarım memuriyetime ve doğru insanı bulmama yetmedi.
Kariyer planlarımı yeğenim gerçekleştirecek diye umuyorum, hepiniz fırsat varken sevin ve sevişin.
Suçlamayın ve üzülmeyin.
Yaşadık deyip geçin.
Kendinize sefer edin, Allah'a firar...
(Cansuyunuz)