Hiç unutmam soğuk bir Aralık ayıydı; Her söz kendi ölüsünü nakşediyordu yere Sabah bir olsa diyordum- sığınıp kitaplara Ertelemek için ölüm acısını, o ışıklı güzel kızın - Melekler ve insanlar Lenore diyordu ona - Artık denmeyecek asla.
Kuzgun
Ortasında bir gecenin, düşünürken yorgun, bitkin O acayip kitapları, gün geçtikçe unutulan, Neredeyse uyuklarken, bir tıkırtı geldi birden, Çekingen biriydi sanki usulca kapıyı çalan; “Bir ziyaretçidir” dedim, “oda kapısını çalan, Başka kim gelir bu zaman?” Ah, hatırlıyorum şimdi, bir Aralık gecesiydi, Örüyordu döşemeye
Çocukların dikkati sürekli başkaları tarafından yönetildiğinde nasıl gelişebilir ki, diye soruyor Lenore. Onları neyin büyülediğini nasıl öğrenebilirler ki? Dikkatin gelişmesi için çok önemli olan içsel güdülerini nasıl bulabilirler ki?
Sayfa 245Kitabı okudu
Irvine'daki California Üniversitesi'nde bilişsel bilimler alanında doçent doktor olan Barbara Sarnecka bir gün şöyle demiş Lenore'a: "Yetişkinler çocuklara 'Ortam bu. Ben haritasını çıkardım bile. Araştırmayı bırak,' diyorlar. Çocukluğun tam tersi oysa bu."
Sayfa 243Kitabı okudu
“Ah, distinctly I remember it was in the bleak December, And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor. Eagerly I wished the morrow; vainly I had sought to borrow From my books surcease of sorrow, sorrow for the lost Lenore For the rare and radiant maiden whom the angels name Lenore Nameless here for evermore..”
Gottfried august bürger - lenore Bu kitabın Türkçesine nasıl ulaşabilirim?
And the only word there spoken was the whispered word, "Lenore?" This I wishpered, and an echo murmured back the word, "Lenore!" Merely this and nothing more.
LENORE Altın kadeh kırıldı oy! Ruh uçtu dönmemek üzre Çan çalsın! Kutsal varlık yüzüyor Stygian nehrinde – Guy de Vere, nerde gözyaşın? – ya şimdi ağla ya da hiç ağlama sakın! Bak! Bu hazin tabutta yatıyor Lenore, aşkın! Okunsun ayin duası, yas şarkısı söylensin Söylensin mersiyeler, ilahiler derinden O saraylı kız için böylesine genç
Sayfa 59
196 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
Livanelinin bu benzersiz yaratıcı romanında, insan yapısı otoriteyle karşı karşıya... Yazar bizi dünyamız üzerinde yeniden düşünmeye çağırıyor. Mutlaka okunmalı. Prof. Lenore Martin Sadece martıların "Karşı koydukları ve uzlaşmadıkları için" kazandığı karanlık bir ortamda geleceğe dönük bir umutla biterken, anlatıcı " Daha o ağaçlar kesildiği, bakkalın masum oğlu dövüldüğü zaman ses çıkarmalı, başkaldırmalıydık" diye hayıflanması ve Yazarın dediği gibi, " Bir yerde kötülük varsa, oradaki herkes biraz suçludur" demesi ile Livaneli, mizahi elden bırakmadan düşünmeyi davet ediyor herkesi. Mutlak bir başarı...
Son Ada
Son AdaZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201351,1bin okunma
Bunu ve daha fazlasını düşünerek, yasladım başımı, Üzerine lambanın ışığının düştüğü minderin kadife astarına, Ama üzerine lambanın ışığı düşen o mor kadife astarına (Lenore) Yaslayamayacak başını bir daha asla!
Edgar Allan Poe
Edgar Allan Poe
THE RAVEN - Edgar Allan Poe
ONCE upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary, Over many a quaint and curious volume of forgotten lore— While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping, As of some one gently rapping, rapping at my chamber door. “ ’Tis some visitor,” I muttered, “tapping at my chamber door— Only this and nothing more.” Ah, distinctly
Bu tip anekdotlar, ilginç olmakla birlikte, elbette ki kendini dogrulayan kehanetlerin okullarımızda söz konusu oldugunu kanıtlamıyor. Bunun için öğretmenlerin beklentilerinin deneysel olarak kontrol edildiği çalışmalar düzenlemek gerekiyor. Robert Rosenthal ve Lenore Jacobson da (1968) bir ilkokulda düzenledikleri ve sosyal psikolojideki en ünlü
Sayfa 139Kitabı okudu