Ancak, hepimiz gizliden biraz deliyiz... Herkes aslında yalnızdır ve anlaşılmak ister; ama hiçbir zaman bir başkasını tümüyle anlayamayız ve hepimiz, bizi çok seven kişilere bile bir parça yabancı kalırız. Acımasız olanlar güçsüzlerdir, sevecenlik yalnızca güçlülerden beklenebilir. Korkuyu bilmeyenler gerçekte yürekli değildir, çünkü yüreklilik düşlenebilene karşı koyma gücüdür. İnsanları çocukmuş gibi görürseniz, onları daha iyi anlayabilirsiniz ne denli yaşlı ya da etkileyici olurlarsa olsunlar. Çünkü, çoğumuz hiçbir zaman büyümeyiz, yalnızca boyumuz uzar. Mutluluğa ancak beynimizi ve yüreğimizi gücümüz yettiğince etkinleştirdiğimizde ulaşabiliriz... Yaşamın amacı önemli olmaktır- saygın olmak, bir şeyi savunmak, boşuna yaşamamış olmaktır.
Sayfa 49
Hepimiz, büyümek için bağımsız olmak, başka hiç kimseye bağlı olmamak gerektiğine inanıyoruz. İşte bunun için de hepimiz yalnızlıktan ölüyoruz. Bir insanın bize gereksinme duyması ne güzeldir! Gereksinme duymak, birisine "Gereksinmem var" diyebilmek ne büyük mutluluktur! Ben, tümünüze, her birinize gereksinmem olduğunu hiç çekinmeden söyleyebilirim. Ama, işin kötüsü, yaşamımızın yalnızca rastlantılara bağlı olarak geçip gitmesi. Oysa ben, kendi yaşamımda, en büyük deneyimlerimi, yaşamlar kesişip iki insan iletişim kurabildiği zaman kazanıyorum.
Ben insanın yalnızca sahip olduğu şeyleri verebileceğinin bilinciyle kendini seven kişiden söz ediyorum. Böyle bir insan olabilmek için tüm gücünüzle kendinizi geliştirmeye, bir şeyler öğrenmeye çalışmanız gerek. Dünyanın en akıllı, en iyi eğitim görmüş, en ilginç, en yetenekli, en yaratıcı kişisi olmak istersiniz, ancak o zaman başkalarına verecek şeyleriniz olur; herhangi bir şeye sahip olmanın tek nedeni onu başkalarına vermektir zaten.
Dilerim, yaşamınızda, kişiliğinizi geliştirmenize yardım eden birisine rastlamak şansını elde etmişsinizdir. Çünkü eğitimin özü, belki de beyinlere bilgi yığmak değil, bireyin kendi benzersizliğini anlamasına yardımcı olup bunu nasıl geliştireceğini öğretmek ve sonra başkalarıyla nasıl paylaşacağını göstermektir.
Ben, kişilik olgusunu, ruhbilimcilerin, toplumbilimcilerin ya da insanbilimcilerin gördüğü gibi değil, uzun süredir yitirdiğimiz bir şey benzersizlik olarak görüyorum.
Sayfa 21
Sevgim dengesiz, sahip çıkıcı, hastalıklı ise, size öğreteceğim sevgi de bu tür olacaktır.
Sayfa 21