Hayat Risk Almadan Yaşanmaz…
Gülmek; "SAF" denme riskini göze almaktır.
Ağlamak ise; "DUYGUSAL" görünme riskini...
Birine yakınlaşmak; "KENDİNİ KAPTIRMA" riskini,
Duygularını açmak; "KENDİNİ ORTAYA KOYMA" riskini,
Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise; "ONLARI BAŞKASINA KAPTIRMA" riskini göze almaktır.
Sevmek; "KARŞILIK GÖREMEME" riskini...
Yaşamak ise; "ÖLME" riskini göze almaktır.
Umutlanmak; "HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRAMA" riskini
Çabalamak ise; "BAŞARISIZ OLMA" riskini göze almaktır...
Ama riskler yaşanmalıdır, çünkü hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır. Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez. Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken, bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder. Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür.
Leo F. Buscaglia
"Yaşamı kabullenmek için, ölümü kabullenmek gerek."
İnsan mutlu olduğuna inanmadıkça mutlu değildir.
Sayfa 117 - Publibius Syrus (M.Ö. 50)
....Bir Budist öğretmenim bana şöyle demişti; -Bırak gitsin. Niye acına sarılıp duruyorsun? Dünün yanlışları hakkında yapabileceğin hiçbir şeyin yok. Onlar senin yargılayacağın şeyler değil. Niye seni umut duymak ve sevmekten alıkoyan bu şeylere bağlanıp kalıyorsun?-
Sayfa 114