sevgi fiziksel ve duygusal gereksinimleri bilir ve ayırt eder. Bakarken görür, dinlerken işitir. Sevgi dokunur, okşar ve duygusal hazlarla cümbüş yapar. Sevgi özgürdür ve özgür bırakılmadıkça sezinlenemez. Sevgi kendi yolunu bulur, kendi adımlarını ayarlar ve kendi yolu üzerinde yola koyulur. Sevgi benzersizliğini bilir, ayırt eder ve değerlendirir. Sevgi onaya gerek duymaz. Çünkü onun etkisi zaten bilinip ayırt edilir. Böyle olmayan sevgi gerçek sevgi olamaz.