Ömrümün Defteri Böyle Kapansın
Bu iletimi değerli https://1000kitap.com/osmanyalciner ' e ithaf ediyorum.
Bu fukara sadece edebiyat değil, sinema hastasıdır aynı zamanda. Dolayısıyla artistlerin de. Evini bilmediğim artist çok azdı bir zamanlar.
Bayramlarda evlerini ziyaret eder el öperdik. Zeki Müren’e Cağaloğlu yokuşunda rastlamıştık. Arabasının önüne attık
A. Levent Işık'tan
Biri kahkaha atarken, diğerinin gözü hep yaşlı.
Kim bilir, kim doğru sözlü ya da hangisi haklı?
Dizdim kelimeleri yanyana, sordum göğü delen o yıldıza;
"İtibar etme" dedi surete, herkesin aslı kendi ruhunda saklı...
A. Levent IŞIK
A. Levent Işık'tan
Birinin canını ‘bilerek’ acıtanın vay haline!
Hiç kimse yoktur ki, bir insanı bilinçli olarak kırıp, üzüp, onu hicrana ve ızdıraba muhatab edip, kendisi huzur deryasında yüzebilsin… Bunun aksi, varoluşa dair tüm yasa ve prensiplere aykırıdır…
İnsanların birbirleri üzerindeki bilinçli veya bilinçsiz tesirleri, onları halden hale taşımaya
A. Levent Işık'tan
Gece içinde uykusuz geceyim ben;
kalemim düş'ten bir köz...
Derin derin iç çekerim önce,
Sonra kâh ay olurum, kâh yakamoz...
A. Levent IŞIK
Levent Işık'tan
Başladı mavimsi bir sevmek hikâyesi,
geçmek bilmedi şu soğuk vaktin titremesi.
Nasıl koşmam ki ben şimdi sana?
Saçların, dehre dolanan nergis;
ellerin, rüzgâr dağlarında bir ikindi ürpertisi...
---
Hep konuşmuş, çok yanılmışız.
kendimizi uyuyorken uyanık sanmışız.
Nasıl susmam ki ben şimdi sana?
Sözlerin, buz çöllerine dökülen şarap;
gözlerin, uyuşmak vakti göğü delen bir yıldız...
A. Levent IŞIK
Levent Işık'tan
Aykırı bir geleceğin sönmüş külleri gibiyiz.
Varlığı belli-belirsiz, yokluğu derin-sessiz.
Yalın gecenin tam ortasına oturduk,
hiçbir şey sabahını beklemekteyiz...
A. Levent IŞIK