Koskoca Tanrı gökler ardında,
Beyler, paşalar saltanatında,
Birçokları sefalet katında,
Mecnun'u, Leyla'sı vuslatında
Kim yalnız değil ki hayatında?
Ya ölüler serviler altında?
"Leyla'ya sorarlar; 'Leyla sen mi Mecnun'u çok seviyorsun, yoksa Mecnun mu seni?'
Leyla hiddetlenir, 'Böyle soru sorulur mu? Elbette ben onu daha çok seviyorum,' der.
'Aman Leyla, etme, Mecnun senin için kendini çöllere attı, dağa, taşa, vahşi hayvanlara kadar herkese seni anlattı, nasıl ben daha çok seviyorum dersin?' derler.
Leyla bu kez gülümser, 'İşte o yüzden ben daha çok seviyorum ya onu. O beni dağa, taşa, uçan kuşa, herkese, herkese anlattı. Adımı dillere düşürüp, içini döktü. Ama ben onu kendime bile anlatmadım, ben ölürsem, aşkımı sır ettiğim için şehit derler bana. Şimdi siz deyin, kim daha çok sevmiş?"
"Ben var ya senin yanında olayım dünyanın her yeri saraydır benim için. Sen yoksan da dünyanın her yeri çöplüktür benim için."
-Leyla ile Mecnun/14
Biraz erken ya da biraz geç ölmenin anlamı olmadığına göre, yaşamanın amacı neydi? Zaten yok olacak kumdan şatolar yapmak neye yarıyordu? Büyük bir mücadele içinde olan insanlar böyle şeyler düşünmüyor, kendilerini hayattaki başarılarına adıyorlardı. Ama insanın temel duygusu buydu. Yeryüzü korkusu, yaşam ürkekliği, geçici olmanın yarattığı yürek burkulması. Yani boşluk, büyük bir boşluk.
Sayfa 184Kitabı okudu
Onsuz eksik kalırmışım gibi, sanki hep o varmış gibi..
Kahramanların Ölümü
Gerilir zorlu bir yay
Oku fırlatmak için
Gece gökte doğar ay
Yükselip batmak için
Mecnun inler kanını
Leyla'ya katmak için
Şair neden gam çeker
Şiir yaratmak için
Dağda niçin bağrılır?
Feleğe çatmak için
Açılır tatlı güller
Anılar tatmak için
Tanrı kızlar yaratmış
Erlere satmak için
İnsan büyür beşikte
Mezarda yatmak için
Ve kahramanlar can verir
Yurdu yaşatmak için
Hüseyin Nihal Atsız
Benim için "sahi nedir vatan" sorusu ile başlayan sonra ise bendeki konum olarak başka yere evrilen bir dersten öte artık hayatımın içinde bir yere ve öneme sahip oldu. Şu an ve geçmişte bu ülke için canını seve seve veren aziz şehitlerimizin hangi uğurda savaştığını öğrenme türk milletinin her daim özgür kalacağını anlamak ve dünya tarihi. Her şeyden önemlisi ders niteliğinde olan tarihî olayları günümüz ve hayat içinde fark etme olayı oldu benim için "Tarihten Türkleri çıkarırsanız ortada tarih diye bir şey kalmaz '
"Niye hem kızıp hem de Murathana yapış dediğimi sormuştun ya, Leyla..." dedi arkada ciddiyetle patates soyan eşine.
"Bak, işte bu yüzden," dedi kapıdan ele ele çıkan ve hâlâ bir şeyler tartışan iki miniğe bakarak.
“Çünkü bir tek Murathan kavga etseler bile Gökçen'in elini bırakmıyor. Onunla olunca..." derin bir nefes verdi.
"Gözüm asla arkada kalmıyor..."
Âşıkları çeken, sana olan meyildir
Gönülleri sızlatan, senin derdindir.
Şirin'i Pervize şeker yapan sensin,
Ferhâd'a kanlı gözyaşı döktürensin.
Leylâ'yı Mecnûn'a sen bela ettin
Ramin'i Veysiye sen boyun eğdirdin.
Hazret-i Mevlânâ buyurur:
"Fânîlerin aşkı bâkî değildir. Mevtâlar tekrar bize dönmezler. Dâimâ yaşayanların aşkı ise, her dakîka goncadan daha taze ve daha latîftir. Sen bunu bil de fânî aşklara kanıp sarhoş olup erime! Bütün peygamberlerin, velilerin kudret seâdet buldukları o gerçek aşkı seç! Çünkü bâkî olanın aşkı
seni gerçek mâşuka âşık eyler. Gerçek aşkın yerini işgal eden her fânî aşk, kalbin muhabbetullâha yükselmesinde bir nevî merhale olmadıkça merdûddur. Zîrâ kalbi Leyla'ya takılıp kalan, Mevlâʼya ulaşamaz ve sükûn bulamaz."
“Yanımda yürüyordun Milena, düşünsene, yanımda yürümüştün!
"Ne sen Leyla'sın ne de ben Mecnun" diyor ya, her sevgili Leyla, her seven Mecnun aslında, hikâye başka. Bazı bilinmez, hadsiz meşhura galebe gelir. Dile düşmenin âlemi yok.
Keşke gelmeseydim yalan dünyaya
Bu bitmeyen dertlerimden usandım
Meyil verdim bir vefasız Leyla'ya
Mecnun olup çöllerinden usandım
UYARI FAZLASIYLA SPOILER VAR
Kitap alabildiğine akıcı ancak bir o kadar da boğucu. Savaşlar, ölen umutlar, yıllarca ayrı kalan aşıklar, çocuk gelin ve 'sözde' dinle kandırılan binlerce insan...
Meryem'in evlendirildiği anı düşünüyorum da, sahiden bundan başka çözüm yok muydu? Onu çok seven babası neden diğer çocuklarına baktığı gibi ona da bakmadı? Kitabın sonunda hepsinin cevabı var ancak beni yine de tatmin etmedi. Daha doğrusu bu ataerkil zihin yapısından bir kez daha nefret ettim.
Kitabı okurken sürekli Leyla'yla yollarının nasıl kesişeceğini düşündüm durdum ama böyle bir şeyi gerçekten beklemiyordum. Sürekli dinden bahseden, çok ahlaklıymış gibi davranan Raşit, Meryem'le birkaç senelik evliyken (ki Meryem'le evlendiklerinde de aralarında fazla yaş farkı vardı) doğan Leyla'ya "evlenilecek kız" gözüyle bakacağı aklımın ucundan geçmemişti.
Kitabın sonlarına doğru bir şeyler bitiyor ancak benim hissettiğim bir "yarım kalmışlık"tı. Bir şeyler eksik kalmış, yaşanmamışlığın verdiği o tuhaf huzursuzluğu hissettim. Belki diğer okuyucular daha farklı yorumlayabilir.
Bu kadardı. Diyecek başka bir şeyim kaldı mı hatırlayamıyorum. Amcak yazarın diğer kitabı olan 
Uçurtma Avcısı (Cep Boy) kadar etkilendiğimi itiraf etmeliyim.
Hisle olacak şey değil ki be anneciğim. Beni her gün arayıp soruyorsun da ne oluyor? Sesimi duyman yetiyor. Ya duyuramadıklarım. İçimde kalanlar, gece sabahlara kadar o bar senin bu bar benim, dans ettiğim köşelerde üzerimden atmaya çalıştıklarım. Dışarı atayım derken içimde birikenler.
Sayfa 56Kitabı okudu
♡NE SANDIN♡
Dil ne bilir şekeri şerbeti
Aldığın lezzeti baldan mı sandın?
Ne arı,ne ağaç verir nimeti,
Elmayı,narı daldan mı sandın?
...
Baharı gönderir al gelin gibi,
Bir hazinedir ki,görünmez dibi,
O Cemil'dir,Cemal Onun tecellisi,
Güzeli yeşilden,aldan mı sandın?
Çok istesen de inadın olmaz,
Taktirden öte muradın olmaz,
O uçurursa senin kanadın