Leyla Yokuşu!
Faniydi bu âlem, sınanış yurdu.
Gönül yapanlardan hoş seda kalır...
Bilmem deli yürek onda ne buldu?
Sevdalar da solar vedası kalır...
Sayfa 218Kitabı okudu
Leyla Yokuşu!
Güneş uğurlanır, ay nöbet alır,
Takvimdeki yaprak kopar birazdan...
Biter hikayemiz anılar kalır.
Gönül suskun kalır aşktan niyazdan...
Sayfa 218Kitabı okudu
Leyla Yokuşu!
Öyle hüzünlüyüm hayalin yetmez...
Sevgi, umut bağımda filizlenen goncamdı...
Duygularımla renklendirdiğim çiçekleri,
O vefasız,
Hoyrat elleriyle koparıp tarumar edeli,
Çok oldu!
Sayfa 198Kitabı okudu
Leyla Yokuşu!
"Çok oldu bahçemde çiçekler solgun,
Gönlüme hükmeden duygular buruk...
Kadir kıymet bilir dediğim yâran,
Kalbimin süsüdür dediğim değerlerime,
Tavır koyup kayıplara karışalı, çok oldu...
Sayfa 198Kitabı okudu
Leyla Yokuşu!
Yalnızlıklar kalabalıkların uzağında kalışların sessizliği değil. İnsanların sevdiklerinden ırak oluşu ve gönüllerinde keşkelerin dem tutuşudur yalnızlığın aslı.
Sayfa 183Kitabı okudu
Leyla Yokuşu!
Her yüreğin yitik bir sevgilisi vardır ve onu arayıp bulmak için doğar.
Sayfa 182Kitabı okudu