Leylâ, Zalim Leylâ!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir tek mektup aldım. O belâlı ve korkunç ilk mektubun, yani 4-1, ben mağlubum... Ben, belki yazamazdım da, melânkolim ve serseriliğim tutar da yazamaz, boş verirdimse, sen yazacak, “bu oğlan, öldü mü kaldı mı?” diye sen arayacaktın, değil mi?
Yansın
Yaktığın yeter artık aşk-ı firakın odunu,
Söndür gayrı bivefa, ol vuslatın şemi yansın.
Çıra oldum tutuştum aşk ne imiş buluştum,
Mecnun, Leyla dayanmadı, gönül nasıl dayansın?
Aradım her yerde seni gayb-ı zamanda mısın?
Nice gündüzler dolaştım geceye mi ayansın?
Beste beste seni yazdım, seni çizdim her yere,
Kastın nedir ey zalim, ölümüme mi beyansın?
Katre denizin mi kuru, varamıyor aşk nehrine,
Har olsun, kor olsun, pür nar olsun yansın da yansın.
Katre 🍂
Ayşe Mızrak
Beyit olarak yazdığım şiirimi sizlere sunuyorum🥰
Eski öldü diyelim ama neydi yeni
Ve nasıl eskitmeli eskimeyeni
Nasıl öldürmeli ölmeyeni
Nasıl diri sayarsın ölü olanı
Eski bir zehirdi belki ama yeni
Andırıyordu tatsız tuzsuz bir yemeği
Beklemek neyi bekledigini bilmeden
Gün günü ay ayı kovalarken
Beklemek bir vaktin dolusunu
Öç alan kaderin zalim oyunu
Her şey akılla kurulu akılla düzgün
Ama aklın içinde olmalı baharat gibi
Bir parça delilik..
Diriliş
Leyla, zalım leyla..
