Tamam ulan zalım hayat. Anladık sen büyüksün. Yaptık işte bir hata. Gelme artık üstüme.
Sayfa 197
"Leylâ, Zalım Leylâ!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir mektup aldım. O belâlı ve korkunç ilk mektubun, yani 4-1 ben mağlubum..."
Sayfa 3
“ Tutku, aşkla yoğurularak sabır ve metanetle işlenir Ahmed Arif’in şiirlerinde. Bunun somuta zuhur etmiş hali Ahmed Arif’ten Leyla Erbil’e Mektuplar’da varlık bulur. Öyle bir aşk ki; beklemiş sabırla , ‘Zalım Leyla...’ diyerek mısra dökmüş.
“ Hep seni hayalliyorum, korkunç !
Nasıl yanımdasın bilemezsin. “ “
• Derginin bu özel sayısı Ahmed Arif’in 93. Yaşına özel.
Sayfa 2
Leylâ , Zalım Leylâ !
Ve biz, milyarlarca, aşkın, yalanın, alçaklığın, kahramanlığın ; kapıları, kapakları, kuş uçurmaz uzaklıkları ve ayrılıklarıyla, kahrolası yasaklarıyla, bu acayip kaos karanlığında, biz ikimiz!
İki müthiş hasret, iki parça can....
Zaman!.. Ah zaman hem dost, hem düşman. Hem mazlum, hem zalim. Aktıkça köpüren bir nehir. Yiğide ayak bağı, namerde at meydanı. Sevdaya tuzak,
nefrete dost. Aktıkça, iyi ile kötünün; iyilik ile kötülüğün yolunu ayırıcı. Rahmette zahmet; zahmette rahmet madeni... Hayırda şer; şer de hayır gizleyen sır. Gel zaman; git zaman!..
Sayfa 8Kitabı okudu
Leylâ, Zalim Leylâ!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir tek mektup aldım. O belâlı ve korkunç ilk mektubun, yani 4-1, ben mağlubum...
Leylâ, Zalim Leylâ!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir tek mektup
aldım. O belâlı ve korkunç ilk mektubun, yani 4-1, ben
mağlubum...